هنوز هم به امید تو زنده ام

بــہ عـشـق پـاک تـو سـوگـنـد مـے خـورم آرے
کـہ بـے تـو مـے گـذرد لـحـظــہ هـا بــہ دشـوارے

چـہ قـدر خـسـتـہ و بـے روح و زرد مـے گـذرنـد
بــہ پـیـش چـشــم مـن ایـن روزهـای تـکرارے

اسـیـر تـیـره شـــب بـے پـنـاهـے و دردم
بـدون تـو مـنـم و ایـن کـویـر بـے زارے

بـیـا مـرا بــہ نـســیـم تـبـســمے دریـاب
تـویـے کـہ از گـل و عـطــر بـهـار سـرشـارے

تـمـام بـاغ دلـم پـر شـکـوفــہ خـواهـد شـد
اگـر کـہ سـبـز نـگـاهـت مـرا کـنـد یـارے

و صـادقـانـہ بـگـویـم ، قـسـم بــہ چـشـمـانـت
هـنـوز هـم بــہ امـیـد تـو زنـده ام ؛ آرے !



نوشته شده در تاريخ دوشنبه 12 اسفند 1392  ساعت 6:17 AM | نظرات (0)