راهپیمایان کربلا!

به هوش باشید!

اگر میانه ی راه، مردی دیدید بلند قامت ، دلربا، با چشمهایی مهربان و نگاهی بس بزرگ،

اگر دیدید تمام راه خون می گرید،

اگر شیرخواره می بیند، پای تاول زده می‌بیند، دخترکی دست در دست پدر می‌بیند و دیگر تاب رفتنش نمی‌ماند...

اگر مردی را دیدید که دو برادر می‌بیند، جوان در پشت سر پدر می ب‌یند، یا زنان چادر به سر می‌بیند و فریاد گریه اش بلند می‌شود....

به رسم اعراب با معرفت، آب بر پایش نه، بوسه بر خاک پایش زنید که مطاف ملائک است!

اگر دیدید مردی این چنین ، تنها و بی همراه ، قدم بر می داشت...

                    شگفتتان نباشد...

                           عمری است که تنهایش گذاشته ایم