بر تو مي‌بالد محمّد، بر تو مي‌نازد حجاز
با محمّد خوانده‌اي پيش از شب بعثت، نماز
مـادر زهرا ! سلام الله ، بر جان و تنت
يازده خورشيد سر زد از سپهر دامنت

.کرد در ماه خدا روح تو پرواز از بدن
گشت مهمان در جوار قرب حي ذوالمنن
بود سال رحلتت سال غم و رنج و محن
جامه ختم رسالت شد بر اندامت کفن

با کوچ تو ای بانو! دیگر هیچ کاروانی در بیابان دل‌ها، بی‌شوقِ کعبه یادت قدم نزد؛ که استواری امروزِ بنای دین،
از برکت خشتِ نخستینِ توست، السّلام علیک ای نور کبری ای نیّره عظمی!