فقیری به در خانه بخیلی آمد، گفت: "شنیده ام که تو قدری از مال خود را نذر نیازمندان کرده ای من در نهایت فقرم، به من چیزی بده."
بخیل گفت: "من نذر کوران کرده ام."
فقیر گفت "من هم کور واقعی هستم ، زیرا اگر بینا می بودم ، از در خانه خداوند به در خانه ی کسی مثل تو نمی آمدم."

(ریاض الحکایات ص 128)