امام حسن (علیه السلام) می‌فرماید:
در شبِ جمعه مادرم زهرا علیهاالسلام را در محراب عبادتش دیدم، همواره در ركوع و سجود بود تا سپیدهء سحر دمیده شد، می‌شنیدم كه نام مؤمنین و مؤمنات را به زبان می‌آورد و براى آنها دعا می‌كرد، ولى براى خودش هیچ دعا نكرد.
گفتم: اى مادر، براى خود مانند دیگران دعا نكردى؟
در پاسخ فرمودند: اى فرزندم، نخست همسایه، بعد خویشتن.
«الجـــــــار ثـــــم الــــــــــدار»

بحارالانوار:
جلد 43، صفحهء 81،
جلد 89، صفحهء 313،
جلد 93، صفحهء 388.