مرحوم آیت الله مجتهدی تهرانی (ره) :

یک روز در ایام تحصیل در نجف اشرف، پس از اقامه نماز
پشت سر آیت الله مدنی، دیدم که ایشان شدیدا دارند گریه
 می‌کنند و شانه‌هایشان از شدت گریه تکان می‌خورد،
 رفتم پیش آیت الله مدنی و گفتم: ببخشید، اتفاقی افتاده که
اینطور شما به گریه افتاده‌اید؟
ایشان فرمودند: یک لحظه، امام زمان (عج) را دیدم که به
 پشت سر من اشاره نموده و فرمودند:" آقای مدنی! نگاه کن!
 شیعیان من بعد از نماز، سریع می‌روند دنبال کارخودشان و
 هیچکدام برای فرج من دعا نمی‌کنند. انگار نه انگار که امام
زمانشان غایب است!"
 و من از گلایه امام زمان (عج) به گریه افتادم.


 اللهم عجل لولیک الفرج
العبد