پــــــــــروردگــــــــــــــــــار

بنده ی من

صبح به انتظارت بودم نیامدی

ظهر به انتظارت نیامدی

آسمانم دلش گرفت، غروب شد نیامدی

لحظه های آمدنت را کاش می دیدی، عرشیانم به تو غبطه می خورند

در نماز، چنان در حضور منی که گویی آفریده ای جز تو ندارم

چه شد نخواستی با من باشی؟! چه شد نمازت را نخواندی؟!