تقدیم به حضرت عزرائیل بخاطر مرگ ملک عبدالله:

ناز شستت ملک الموت چه غوغاکردی
طـرب آورده ای و میکده بر پا کردی

شـــــاه کــــــار ِ هنر ِ پنجہء خلاقت را
نذر خشنودی ِ شهزادهء زهــــرا کردی

دمتان گرم به مولا ، جگرم حال آمد
سینه ام را بخدا وادی ِ سیـــنا کردی

بخدا بازی ِ نــــاز ِ تو نـــــوبل می گیرد
دیدگان ِ همه را غرق تــماشـــا کردی

دستبوسم که تو با مرگ ملک عبدالله
راه را بر فــــرج ِ مــهــدی ِ ما وا کردی...