صبح آمدم بیمارستان وقت صبحانه دیدم به هر کدام از مجروح ها نان خشک داده اند با یک تکه پنیر .

به پرستار ها گفتم «این چیه ؟ این که ازگلوشان پایین نمی ره.»

گفتند «ما تقصیر نداریم .همین رو به ما داده اند .»

گشتم آبدار خانه را پیدا کردم .

در را باز کردم ،دیدم دارند صبحانه می خورند.

نان داغ توی سفره شان بود .

دادم بلندشد.

گفتم «انصافه شما که سالمید نون تازه بخورید،مجروح ها نون خشک؟»

نان ها را از جلوشان جمع کردم ،بردم برای مجروح ها.