نترس از این غربت دل من آرومه

سرت رو بالا کن بهشت روبرومه

تو گندم آوردی تو راه آسون شد

گناه آدم ها یه لقمه ی نون شد

سه دونگ از این احساس

تو کوچه جا مونده

منو تنهاییم فقط خدا مونده

تموم سهم من برای تو باشه

قشنگی دنیا به زشت و زیباشه

واسه یه لقمه نون ببین

خطر کردم دعا کن از غربت

به خونه برگردم من اینجا می مونم

بهشت رو برگردون

ازم نرنج آسون واسه یه لقمه نون...