و به همراه‌‌ همان ابر که باران آورد
مهربانی خدا در زد و مهمان آورد
باد یک نامه ى بی‌واژه به کنعان آورد
بوی پیراهنی از سوی خراسان آورد
به سر شعر هوای غزلی زیبا زد
دختر حضرت موسی به دل دریا زد
آمد این گونه ولی هرچه که آمد نرسید
عشق همواره به مقصود و به مقصد نرسید
که اویس قرنی هم به محمد نرسید
عاقبت حضرت معصومه به مشهد نرسید
قم کویر است کویری که تلاطم دارد
چادرت را بتکان قصد تیمم دارد
ماند تا پنجره ى باغ ارم وا باشد
و از آن آینه در آینه پیدا باشد
حرمش موجب آرامش دل‌ها باشد
حرم او حرم حضرت زهرا باشد
تا که ما روضهٔ بسیار بخوانیم در آن
روضه‌های در و دیوار بخوانیم در آن
السلام علیک یاحضرت معصومه