مراتب نماز

  نماز و سایر عبادات، معمولاً سه مرتبه دارند. مرتبه اول، نماز صحیح است. نماز صحیح نمازی است که مقدّمات و مقارنات آن مطابق دستور اسلام انجام شود؛ اگر کسی مطابق فتوای مراجع تقلید نماز بخواند، نماز او صحیح است و قضا ندارد و در روز قیامت تارک نماز محسوب نمی‌شود. در مقابل این نماز، نماز باطل قرار دارد.

مرتبه دوّم نماز که اهمیّت بیشتری دارد، نماز همراه با خضوع و خشوع است. نمازگزار، در این مرتبه از نماز،علاوه بر خضوع و رعایت آداب ظاهری و ادای صحیح کلمات و حرکات، خشوع دارد ودل او نیز به یاد خدا خاشع است. به عبارت دیگر، دل انسان هم همراه زبان اونماز می‌خواند. افراد متّقی چنین نماز می‌خوانند و خداوند هم نماز آنها را قبول می‌کند. چنان که در قرآن کریم می‌فرماید:

«إِنَّما یَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقین»[2]

خداوند فقط از متّقین می‌پذیرد.

مرتبه سوّم از نماز، «نماز مبرور» است. نماز مبرور بدین معناست که علاوه بر اینکه نماز صحیح است و خداوند متعال آن را قبول می‌کند، پروردگار عالم به اقامه کننده آن تبریک و آفرین می‌گوید.

همه باید تلاش کنند نماز مقبول و نماز مبرور داشته باشند. کسی تصور نکند که اقامه چنین نمازی غیر ممکن یا سخت است؛ زیرا اساساً وضع نمازبرای رسیدن انسان به چنین جایگاه ارزشمندی است. جایگاهی که در آن، بنده باخدای خویش معاشقه و مکالمه می‌کند و بالاترینِ لذّت‌ها را می‌برد. جایگاهیکه اگر تمام دنیا را یک طرف و دو رکعت نماز را طرف دیگر قرار دهند، آن بنده به تمام دنیا و آنچه در آن است، پشت پا می‌زند تا توفیق درک آن دو رکعت نماز را بیابد.

«ألَرَکْعَتَانِ فِی جَوْفِ اللَّیْلِ أَحَبُّ إِلَیَّ مِنَ الدُّنْیَا وَ مَا فِیهَا»[3]

پی‌نوشت‌ها:

1. علل الشرائع، ج 2، ص 363

2. مائده/ 27                                         

3. علل الشرائع، ج 2، ص 363