چرا نماز قضاى مادر خوانده نمی ‏شود؟

   بی ‏شک پدر و مادر بر فرزندانشان حقوقى دارند؛ از این‏رو در قرآن کریم و احادیث پیشوایان معصوم‏ علیهم السلام فراوان به ما سفارش شده است که از احترام به پدر و مادر و اداى حقوقشان غفلت نکنیم. قرآن کریم می ‏فرماید: « فَلا تَقُلْ لَهُمَا أُفٍّ وَ لا تَنْهَرْهُمَا وَ قُلْ لَهُمَا قَوْلاً کَریماً»[1] .

در برخى کتاب‏هاى روایى شیعه و اهل ‏سنّت نقل است: «مردى نزد رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم آمد و گفت: به چه کسى نیکى کنم؟ فرمود: مادرت، باز پرسید به چه شخصى نیکى کنم؟ فرمود: مادرت، براى سومین بار این پرسش را تکرار کرد آن حضرت نیز فرمود: مادرت، آن شخص براى چهارمین بار پرسید به چه کسى نیکى کنم؟ پیامبر خدا صلى الله علیه وآله وسلماین‏ بار فرمود: پدرت[2].
و امّا درباره این که آیا شرعاً نماز قضاهاى مادر بر فرزند بزرگ‏تر یا دیگر فرزندان او واجب است یا خیر؟ مى‏توانگفت: نظریّات فقهاى اسلام در این‏باره مختلف است و دلیل قطعى و معتبرى بر اثبات آن وجود ندارد و ارزندگى شأن و مقام مادر، در فرهنگ اسلامى کسى را مجاز نمى‏کند بى‏دلیل فتوا بدهد نماز قضاهاى او را باید فرزند بزرگ‏تر یا دیگر فرزندانش بخوانند زیرا اهل‏سنّت، بر این باورند که احکام شرعى، باید از منابع استنباط شود.
پاورقی
[1] سوره اسراء، (17) آیه 23.
[2] شیخ کلینى، اصول کافى، ج 2، ص 159، ح 9، و جامع الاصول، ج 1، ص 397، چاپ بیروت