سوره حمد شفا‌بخش بیماریهای تن و جان

 سوره حمد شفا‌بخش بیماریهای تن و جان
 78140309095199869726.jpg;
  در روایات از امام باقر (ع) رسیده است کسی را که سوره حمد شفا نداد هیچ چیزی شفا نمی دهد. این هم به معنای شفای از مرض ظاهری است هم شفای از بیماریهای درونی. اما درباره شفای از مرض ظاهری،‌ 7 بار سوره مبارکه حمد را انسان قرائت کند، یقینا منتج خواهد بود. مجرب هم هست.
 اماعمده، شفای از دردهای درونی است که قرآن برای همان شفای دردها نازل شده است که «و ننزل من القرآن ما هو شفاء و رحمة» یا فرمود:‌ «شفاء لِما فی الصدور» اگر قرآن شفای ما فی الصدور است،‌ و اگر بیماریهای صدر جهل است و رذایل اخلاقی، اگر قرآن جهل و دیگر رذایل اخلاقی را درمان می ‌کند، عصاره همه درمانها در سوره مبارکه حمد است. اگر کسی مشکلات علمی اش را یعنی آن جهل دینی ‌اش را با سوره حمد درمان نکند و رذایل اخلاقیش را سوره‌ حمد معالجه نکند دیگر سور او را درمان نخواهند کرد.
 «منلم یبرأه الحمد لم یبرأه شیء» از امام باقر مرحوم کلینی(رض) نقل کرد که امام باقر(ع) فرمود:‌ کسی را که حمد درمان نکند چیزی او را شفا نمی‌بخشد. واساس قرآن شفای از آن رذایل اخلاقی و عقائد بد است. گرچه خدا فرمود: «و ننزل من القرآن ما هو الشفاء» اما فرمود قسمت مهم این شفاء، شفای دل است. فرمود: «شفاء لما فی الصدور» آنچه که در صدر انسان از امراض است قرآن آن بیماریها را درمان می‌کند. و نمونه‌هایی از بیماریهای دل را هم قرآن بیان کرده است. جهل را کینه و عداوت را و دیگر رذایل اخلاقی را قرآن مرض دل می ‌داند.
منبع: خبرگزاری مهر- گروه دین و اندیشه.

ادامه مطلب


[ یک شنبه 27 دی 1394  ] [ 2:47 PM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

صراط المستقیم؛ راه انبیا و صدیقین، صلحا و شهدا

صراط المستقیم؛ راه انبیا و صدیقین، صلحا و شهدا
 86563270379901866327.jpg;
    در این سوره مبارکه با یک اصرار فراوانی ما همسفری انبیاء‌را از خدا مسئلت کردیم. چون همه آن مقدمات، تجلیل، تکریم، تحمید و امثال ذلک خضوع ما در پیشگاه خدای سبحان بود برای اینکه این خضوع و این عرض ادب، بی ‌طمع نیست ما چیز می‌خواهیم از خدا. و سند خواستن اینکه از او می طلبیم همان محامدی است که در صدر سوره مطرح است او «الله» است او «رب العالمین» است او «الرحمن» است او «الرحیم» است او «مالک یوم الدین» است او معبود استاو مستعان است از او نخواهیم پس از چه کسی بخواهیم. اما چی می ‌خواهیم؟ همسفری سالکان حق را می ‌خواهیم یعنی راهی را که انبیاء و اولیاء می روند می طلبیم. که عرض می ‌کنیم «اهدنا الصراط المستقیم». و تنها برای خود نمی خواهیم برای همه مؤمنین و همراهان مسئلت می ‌کنیم.
 ادبنماز و ادب قرآن این است که انسان برای دیگران هم مسئلت کند. چه آنجا که مسئله دعاست چه آنجا که مسئله تحیت و درود است. چه آنجا که به عنوان «اهدنا» که دعاست، البته قرآن است به صورت دعا، چه آنجا که بعنوان «السلام علینا و علی عباد الله الصالحین» است که دعا نیست درود است و این درود در غیر حالت خودش اگر بگوییم نماز باطل است چون سلام اگر عمدی باشد مبطل نماز است. چون سلام کلام آدمی است در حقیقت،‌ سلام دعا نیست سلام تحیت است. سلامدرود است اگر بیجا گفته شد،‌ سجدهٴ‌ سهو دارد و اگر عمدا گفته شد نماز را باطل می کند چون سلام دعا نیست ذکر نیست،‌ قرآن نیست.
 قرآنو ذکر و دعا است که اگر انسان عمدا هم در نماز بگوید مجاز است اما سلام تحیت است، درود است چون درود است نباید در متن نماز قرار بگیرد، در پایان نماز قرار گرفت. اما در آنجا هم به ما گفته‌اند بگویید «السلام علینا و علیعباد الله الصالحین». یعنی ما که از تو مسئلت کردیم گفتیم «اهدنا»، «ایاک نعبد و ایاک نستعین» بر ما درود بفرست که سلامت را از خدای سبحان مسئلت می ‌کنیم سلامت از مرض را.
 آیتالله جوادی آملی در بخش پایانی تفسیر سوره حمد می گوید: اگر چنانچه قسمت مهم خواسته‌های ما در این سوره که خدای سبحان به ما آموخت، طی راهی است که انبیاء و صدیقین و شهداء و صالحین در آن راه‌اند، به استناد آن بحثهای گذشته که در سورهٴ نساء فرمود: «و من یطع الله و الرسول فاولئک مع الذین أنعم الله علیهم من النبیین و الصدیقین و الشهداء و الصالحین» پس ما راه آنها را می ‌طلبیم می گوییم «اهدنا الصراط المستقیم صراط الذین انعمت علیهم». حالا ببینیم همسفر آنها هستیم یا نه
منبع: خبرگزاری مهر- گروه دین و اندیشه.

ادامه مطلب


[ یک شنبه 27 دی 1394  ] [ 2:45 PM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

ادعیة السِّر برای قبولی نمازها و مستحبات

ادعیة السِّر برای قبولی نمازها و مستحبات :

89241313136116695020.jpg;

 ای محمد هر که از امتت دوست دارد واجبات ( از نماز ها ) و مستحبات او قبول من گردد بعد از هر نمازواجب و مستحب بگوید :

 یَاشَارِعاً لِمَلَائِکَتِهِ الدِّینَ الْقَیِّمَ‏ دِیناً رَاضِیاً بِهِ مِنْهُمْ لِنَفْسِهِ وَ یَا خَالِقاً مَنْ سِوَى الْمَلَائِکَةِ مِنْ خَلْقِهِ لِلِابْتِلَاءِ

بِدِینِهِ وَ یَا مُسْتَخِصّاً مِنْ‏ خَلْقِهِ‏ لِدِینِهِ‏ رُسُلًا إِلَى‏ مَنْ‏ دُونَهُمْ‏ وَ یَا مُجَازِیَ أَهْلِ الدِّینِ بِمَا عَمِلُوا فِی الدِّینِ

اجْعَلْنِیبِحَقِّ اسْمِکَ الَّذِی کُلُّ شَیْ‏ءٍ مِنَ الْخَیْرَاتِ مَنْسُوبٌ إِلَیْهِ مِنْ أَهْلِ دِینِکَ الْمُؤْثِرِ بِهِ بِإِلْزَامِکَهُمْ حَقَّهُ‏وَ

تَفْرِیغِکَ قُلُوبَهُمْ لِلرَّغْبَةِ فِی أَدَاءِ حَقِّکَ فِیهِ إِلَیْکَ لَا تَجْعَلْ بِحَقِّ اسْمِکَ الَّذِی فِیهِ تَفْصِیلُ الْأُمُورِ کُلِّهَا شَیْئاً

سِوَى دِینِکَ عِنْدِی أَبْیَنَ فَضْلًا وَ لَا إِلَیَّ أَشَدَّ تَحَبُّباً وَ لَا بِی لَاصِقاً وَ لَا أَنَا إِلَیْهِ مُنْقَطِعاً وَ اغْلِبْ بَالِی وَ هَوَایَ وَ

سَرِیرَتِی وَ عَلَانِیَتِی وَ اسْفَعْ بِنَاصِیَتِی إِلَى کُلِّ مَا تَرَاهُ لَکَ مِنِّی رِضًى مِنْ طَاعَتِکَ فِی الدِّین‏

 هر گاه چنین گفت مستحبات و واجبات او را قبول کنم و او را از عُجب ( بواسطه خواندن نمازها ) محفوظ گردانم و دوستی و علاقه به طاعتم و یادم را برای او قرار دهم ( یعنی کاری کنم که پیوسته یاد و ذکر من و طاعتم را دوست داشته باشم )

 منبع : بحارالانوار ج ۹۵ ص ۳۰۶- ۳۲۴

 


ادامه مطلب


[ یک شنبه 27 دی 1394  ] [ 9:40 AM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

نمازی قبل از شروع به کسب و کار

نمازی قبل از شروع به کسب و کار :

43577039315451919742.jpg;

  مسعدة بن صدقه گوید : دیدم امام صادق علیه السلام برای بعضی از تجار کوفی این نماز را که درطلب رزق است املاء می کرد . فرمود : دو رکعت نماز بخوان ٬ هر زمان که خواستی ٬ وقتی از نمازفارغ شدی ٬ سه مرتبه این ذکر را بگو :

 تَوَجَّهْتُ‏بِحَوْلِ‏ اللَّهِ‏ وَ قُوَّتِهِ، بِلَا حَوْلٍ مِنِّی وَ لَا قُوَّةٍ، وَلَکِنْ بِحَوْلِکَ- یَا رَبِّ- وَ قُوَّتِکَ. أَبْرَأُ إِلَیْکَ مِنَ الْحَوْلِ وَ الْقُوَّةِ

إِلَّا مَا قَوَّیْتَنِی. اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بَرَکَةَ هَذَا الْیَوْمِ، وَ أَسْأَلُکَ بَرَکَةَ أَهْلِهِ، وَ أَسْأَلُکَ أَنْ تَرْزُقَنِی مِنْ فَضْلِکَ رِزْقاً

وَاسِعاً حَلَالًا طَیِّباً مُبَارَکاً، تَسُوقُهُ إِلَیَّ فِی عَافِیَةٍ بِحَوْلِکَ وَ قُوَّتِکَ، وَ أَنَا خَافِضٌ فِی عَافِیَة

 منبع : قرب الاسناد ص ۳

 


ادامه مطلب


[ یک شنبه 27 دی 1394  ] [ 9:40 AM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]