نماز والدین
نماز والدین
اگر در محیط خانواده، فرهنگ نماز گسترش بیابد؛ اگر ترنّم نماز، فضای خانواده را معطّر و متبرّک سازد؛ اگر کودکان و فرزندان، پدر و مادر را مقید و معتقد به نماز بیابند، بی هیچ تردید آنان از بزرگ ترها سرمشق خواهند گرفت و با نماز انس و الفت خواهند یافت که ره آورد آن پرهیز از منکر و فحشا و گریختن از آلودگی و آراسته شدن به پاکی و تهذیب و صفا و صداقت خواهد بود. نمازِ والدین بزرگ ترین درس زندگی برای فرزندانشان در همه مراحل زندگی است و به گونه چراغی روشن آنان را از سقوط در دام های رنگارنگ شیطان باز می دارد. خانواده و محیطی که مزیّن به فضایل و عطردل انگیز نماز است، بوی بد شقاوت هیچ گاه مشام اهلش را نمی آزارد و همواره بوی خوش شکوفه های معنویتِ حضور، در تمام زوایای زندگیشان پراکنده است و آنان را به صراط سعادت رهنمون می گردد.
منبع: حوزه
ادامه مطلب
نماز و اخلاص
نماز و اخلاص
اگر كسي از مرحله علم و معرفت بگذرد و به مرحله عمل قدم گذارد وليكن عملش خالص نباشد عبادتش سودي به حال او نخواهد داشت(راشدي، 1384، ج 1: 180.) در حقيقتِ قرآن ما به اخلاص در عبادت امر شدهايم آنجا كه ميفرمايد: و امر نشدند مگر بر اينكه خدا را با اخلاص كامل پرستش كنند.(سوره بينه (98)، آيه 5.) »نماز به اعمال انسان ارزش و معنا بخشيده و روح اخلاص را در آن زنده ميكند، زيرا نماز مجموعهاي است از نيت خالص و گفتار پاك و اعمال خالصانه(عزيزي، 1376: 87)، در سراسر نماز قصد قربت شرط صحيح بودن آن است، حتي اگر حركت يا كلمهاي از واجبات يا مستجبات نماز را براي غير خدا انجام دهيم، نماز باطل ميشود و اگر مكان يا زمان و يا حتي قيافه و حالتي كه هنگام نماز به خود ميگيريم براي غير او باشد اين نماز داراي ارزش نميباشد(رساله مرجع، نظر امام خميني (ره)،1381: 357)در واقع «عبادت بودن» نماز به اين معناست كه انسان هيچگونه قصد غيرخدايي نداشته باشد و اين قصد قربت از لحظه ورود به نماز تا پايان همچنان بايد ادامه يابد و ناگفته پيداست كه انسان در لابهلاي آن همه زرق و برقها و جاذبههاي زياد اگر هر روز بتواند از همه چيز دل تهي كند و ريسمان معنوي روح خود را با ذات مقدس او گره زند و چنان با او خلوت كند كه راه نفوذ غير را بگيرد، ارزش مهمي را به دست آورده(قرائتي، بی تا: 49 - 48.)كه نامش ملكه اخلاص ميباشد و تكرار اين عمل در شبانه روز بذر ساير اعمال نيك را در جان انسان پاشيده و روح اخلاص را در او تقويت ميكند. بيجهت نيست كه در وصاياي امام محمد باقر – عليه السلام – به جابربن يزيد جُعفي– آمده است كه «الصلاة بيتُ الإخلاص» يعني «نماز، خانه اخلاص است.( مجلسي، بی تا، ج 82 ص209، ح 19، س 4، ج 78: 183، ح 8) »يعني پايگاه و مركز و محل صدور اخلاص به ديگر اعمال «نماز» ميباشد.
منبع: راسخون
ادامه مطلب
نماز تعظيم خدا و تحقير غير خدا
نماز تعظيم خدا و تحقير غير خدا
روح، اساس، هدف، پايه، مقدمه، نتيجه و بالاخره فلسفه نماز، ياد خداست، «ذكر الله»، ذكري كه مقدمه فكر و فكري كه انگيزه عمل بوده باشد(عزيزي، 1376: 85)ذكر بودن يعني اينكه انسان از يك واقعيتي غافل است اما بعد بوسيلهاي از او رفع غفلت ميشود كه آن به وسيله آگاه كننده و تذكر دهنده را «ذكر» گويند.اولين نكتهاي كه انسان بوسيله آن متذكر ميشود، اولين كلمه واجب نماز يعني همان «الله اكبر» است(حائري شيرازي، 1374، 4 - 3)و كسي كه خداوند نزدش بزرگ باشد همه چيز را كوچك خواهد ديد، همانند كساني كه سوار هواپيما ميشوند، همين كه به آسمان رفتند، خانههاي بزرگ، حتي محلهها و شهرها نزد آنان كوچك است و هرچه بالاتر باشند زمين كوچكتر جلوه خواهد كرد. حضرت امير المؤمنين – عليه السلام – در نهج البلاغه در بيان صفات متقين ميفرمايد: «خدا در جان هايشان بزرگ و ديگران كوچك مقدارند.( دشتي، 1379، خطبه 193: 402) شهید فقید بزرگ مرتضی مطهری نیز در این باره اینگونه می گویند که اصولاً بندگي خدا مساوي است با آزاد شدن از غير خدا چون ادراك عظمت الهي هميشه ملازم با ادراك حقارت غير خداست و وقتي انسان غير خدا را هر چه بود حقير و كوچك ديد، محال است انسان حقير را از آن جهت كه حقير است بندگي كند. در واقع حقير را انسان به غلط عظيم ميبيند كه بندگي ميكند.(مطهري، 1377: 97).
منبع:راسخون
ادامه مطلب
نماز تعظيم خدا و تحقير غير خدا
نماز تعظيم خدا و تحقير غير خدا
روح، اساس، هدف، پايه، مقدمه، نتيجه و بالاخره فلسفه نماز، ياد خداست، «ذكر الله»، ذكري كه مقدمه فكر و فكري كه انگيزه عمل بوده باشد(عزيزي، 1376: 85)ذكر بودن يعني اينكه انسان از يك واقعيتي غافل است اما بعد بوسيلهاي از او رفع غفلت ميشود كه آن به وسيله آگاه كننده و تذكر دهنده را «ذكر» گويند.اولين نكتهاي كه انسان بوسيله آن متذكر ميشود، اولين كلمه واجب نماز يعني همان «الله اكبر» است(حائري شيرازي، 1374، 4 - 3)و كسي كه خداوند نزدش بزرگ باشد همه چيز را كوچك خواهد ديد، همانند كساني كه سوار هواپيما ميشوند، همين كه به آسمان رفتند، خانههاي بزرگ، حتي محلهها و شهرها نزد آنان كوچك است و هرچه بالاتر باشند زمين كوچكتر جلوه خواهد كرد. حضرت امير المؤمنين – عليه السلام – در نهج البلاغه در بيان صفات متقين ميفرمايد: «خدا در جان هايشان بزرگ و ديگران كوچك مقدارند.( دشتي، 1379، خطبه 193: 402) شهید فقید بزرگ مرتضی مطهری نیز در این باره اینگونه می گویند که اصولاً بندگي خدا مساوي است با آزاد شدن از غير خدا چون ادراك عظمت الهي هميشه ملازم با ادراك حقارت غير خداست و وقتي انسان غير خدا را هر چه بود حقير و كوچك ديد، محال است انسان حقير را از آن جهت كه حقير است بندگي كند. در واقع حقير را انسان به غلط عظيم ميبيند كه بندگي ميكند.(مطهري، 1377: 97).
منبع:راسخون
ادامه مطلب