سوره زلزلة

عن علی بن معبد، عن ابیه، عن ابی عبدالله - علیه السلام - قال:
لا تملوا من قراءة اذا زلزلت الارض فان من کانت قراءته فی نوافله لم یصبه الله - عزوجل - بزلزلة ابدا، و لم یمت بها، و لا بصاعقة، و لا بافة من افات الدنیا، فاذا مات امر به الی الجنة فیقول الله: عبدی! ابحتک جنتی فاسکن منها حیث شئت و هویت، لا ممنوعاً و لا مدفوعاً؛
از معبد بغدادی روایت شده است که امام صادق (ع) فرمود: از قرائت سوره اذا زلزلت الارض خسته نشوید؛ زیرا هرکه قرائتش در نافله این سوره باشد خداوند هرگز وی را با زلزله و صاعقه و آفات و آسیبهای دنیایی هلاک نسازد و چون از دنیا برود، فرمان رفتن به بهشت یابد.
(آنگاه خداوند بزرگ فرماید: ای بنده من! بهشتم را بر تو مباح ساختم، هرکجا از آن که خواهی منزل گزین، بدون آن که کسی منع یا دورت کند.

(ثواب الاعمال،ص 280)