آن که خواهان بهره مندی از رحمت و نصر الهی است باید صابر و نماز گزار باشد

 خدای سبحان در آیه به مؤمنان استعانت به صبر و نماز می دهد، با این که نصر و کمک فقط نزد خداست و ما النّصر الّا من عند اللّه؛(1) پیروزی و نصرت فقط از نزد خداست معین و مستعان تنها خدای متعال است.

با توجه به انحصار نصر و پیروزی از نزد خدا، چرا به مؤمنان دستور می دهد از صبر و نماز استعانت بجوئید؟

در جواب می گوییم: اگرچه نصرت و یاری در نزد خداست لیکن یاری فرستادن خدا مشروط است نه مطلق. از این رو فرمود: ان تنصروا اللّه ینصرکم؛(2) اگر خدا را یاری کنید خدا شما را یاری می کند. از این رو خدای سبحان عدّه ای را که از یاد خدا اعراض و به خود اکتفا کرده اند مخذول می کند فلاناصرلهم(3) در آیه محل بحث با امر به استعانت به وسیله صبر و نماز به شرط تنزّل نصرت الهی اشاره می کند یعنی آن که خواهان بهره مندی از رحمت و نصر الهی است باید صابر و نماز گزار باشد و دین خدا را یاری کند.

1. سوره آل عمران، آیه 126.

2. سوره محمّد(ص)، آیه 7.

3. همان، آیه 13.