راهکارهایی برای قضانشدن نماز صبح

راهکارهایی برای قضانشدن نماز صبح

51615612477101824391.jpg;

1.از آن‌جا که نماز در حقیقت فرصتی است تا انسان با خدای خویش صحبت کند، و این توفیقی است که از جانب حضرت دوست، نصیب بندگانش می‌شود تا بتوانند در طول شبانه روز دقایقی را با معبود خویش به مناجات بپردازند؛[1]
لذا درخواست پیامبران و اولیای الهی از خداوند این بود که ما را توفیق ده تا درزمره نمازگزاران باشیم. قرآن کریم از زبان حضرت ابراهیم خلیل(ع) چنین نقل می‌کند: «رَبِّ اجْعَلْنی‏ مُقیمَ الصَّلاةِ وَ مِنْ ذُرِّیَّتی‏ رَبَّنا وَ تَقَبَّلْ دُعاءِ»؛[2] پروردگارا، مرا برپا کننده نماز قرار ده، و از فرزندانم (نیز چنین فرما)، پروردگارا دعاى مرا بپذیر.
این مسئله آن‌قدر برای ابراهیم(ع) اهمیت دارد که بعد از درخواست از خدا، دوباره می‌فرماید این درخواست مرا اجابت کن.
2.علاوه بر شوق و اشتیاقی که انسان را وادار می‌کند تا وی برای مناجات و سخنگفتن با معشوقش هیچ فرصتی را از دست ندهد، برخی کارهای طبیعی؛ مانند دیر نخوابیدن، تنظیم ساعت هشدار و ... نیز می‌تواند انسان نمازگزار را در این مهم به کمک نمایند.
3. راهکارها و دستور العمل‌هایی نیز در ضمن روایات از سوی پیامبر(ص) و ائمه(ع) به ما رسیده است که آنها نیز بهترین راهکار برای به موقع بیدار شدن جهت اقامه نماز صبح خواهند بود.
امام صادق(ع) از پیامبر گرامی اسلام(ص) نقل می‌کند: «عَنْأَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ قَالَ النَّبِیُّ (ص) مَنْ أَرَادَ شَیْئاً مِنْ قِیَامِ اللَّیْلِ وَ أَخَذَ مَضْجَعَهُ فَلْیَقُلْ- بِسْمِ اللَّهِ اللَّهُمَّ لَا تُؤْمِنِّی مَکْرَکَ وَ لَا تُنْسِنِی ذِکْرَکَ وَ لَا تَجْعَلْنِی مِنَ الْغَافِلِینَ أَقُومُ سَاعَةَ کَذَا وَ کَذَا إِلَّاوَکَّلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ مَلَکاً یُنَبِّهُهُ تِلْکَ السَّاعَةَ»؛[3] هر کس که بخواهد شب برای عبادت برخیزد؛ چون در بستر خود خوابید بگوید: (بسم اللَّه) بار خدایا مرا از مکرِ خود آسوده مدار، یاد خودت را از خاطرم مبر و مرا در گروه غافلان قرار مده، من در فلان ساعت برخیزم. محققاً خدای متعال برای او فرشته‌‌‏اى می‌گمارد که اورا همان ساعت بیدار کند.
همچنین امام صادق(ع) خود در این زمینه می‌فرماید: «عَنْأَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: مَا مِنْ أَحَدٍ یَقْرَأُ آخِرَ الْکَهْفِ عِنْدَ النَّوْمِ إِلَّا تَیَقَّظَ فِی السَّاعَةِ الَّتِی یُرِید»؛[4] هیچ کس نیست که (آیه) آخر سوره کهف[5] را هنگام خوابیدن بخواند، مگر این‌که در هر ساعتى که بخواهد از خواب بیدار شود.
________________________________________
[1].«إِنَّنی‏ أَنَا اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ أَنَا فَاعْبُدْنی‏ وَ أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِکْری»؛ من «اللَّه» هستم؛ معبودى جز من نیست! مرا بپرست، و نماز را براى یاد من بپادار. طه، 14.
[2]. ابراهیم، 40.
[3]. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح غفارى، على اکبر، آخوندى، محمد، ج ‏2، ص 540، دار الکتب الاسلامیة، تهران، چاپ چهارم، 1407ق.
[4]. همان.
[5].آخرین آیه سوره کهف این آیه است: «قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ یُوحى‏ إِلَیَّ أَنَّما إِلهُکُمْ إِلهٌ واحِدٌ فَمَنْ کانَ یَرْجُوا لِقاءَ رَبِّهِ فَلْیَعْمَلْ عَمَلاً صالِحاً وَ لا یُشْرِکْ بِعِبادَةِ رَبِّهِ أَحَدا».

منبع :اسلام کوئیست

ادامه مطلب


[ پنج شنبه 29 بهمن 1394  ] [ 4:59 PM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

راهکارهایی برای قضانشدن نماز صبح

راهکارهایی برای قضانشدن نماز صبح

51615612477101824391.jpg;

1.از آن‌جا که نماز در حقیقت فرصتی است تا انسان با خدای خویش صحبت کند، و این توفیقی است که از جانب حضرت دوست، نصیب بندگانش می‌شود تا بتوانند در طول شبانه روز دقایقی را با معبود خویش به مناجات بپردازند؛[1]
لذا درخواست پیامبران و اولیای الهی از خداوند این بود که ما را توفیق ده تا درزمره نمازگزاران باشیم. قرآن کریم از زبان حضرت ابراهیم خلیل(ع) چنین نقل می‌کند: «رَبِّ اجْعَلْنی‏ مُقیمَ الصَّلاةِ وَ مِنْ ذُرِّیَّتی‏ رَبَّنا وَ تَقَبَّلْ دُعاءِ»؛[2] پروردگارا، مرا برپا کننده نماز قرار ده، و از فرزندانم (نیز چنین فرما)، پروردگارا دعاى مرا بپذیر.
این مسئله آن‌قدر برای ابراهیم(ع) اهمیت دارد که بعد از درخواست از خدا، دوباره می‌فرماید این درخواست مرا اجابت کن.
2.علاوه بر شوق و اشتیاقی که انسان را وادار می‌کند تا وی برای مناجات و سخنگفتن با معشوقش هیچ فرصتی را از دست ندهد، برخی کارهای طبیعی؛ مانند دیر نخوابیدن، تنظیم ساعت هشدار و ... نیز می‌تواند انسان نمازگزار را در این مهم به کمک نمایند.
3. راهکارها و دستور العمل‌هایی نیز در ضمن روایات از سوی پیامبر(ص) و ائمه(ع) به ما رسیده است که آنها نیز بهترین راهکار برای به موقع بیدار شدن جهت اقامه نماز صبح خواهند بود.
امام صادق(ع) از پیامبر گرامی اسلام(ص) نقل می‌کند: «عَنْأَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ قَالَ النَّبِیُّ (ص) مَنْ أَرَادَ شَیْئاً مِنْ قِیَامِ اللَّیْلِ وَ أَخَذَ مَضْجَعَهُ فَلْیَقُلْ- بِسْمِ اللَّهِ اللَّهُمَّ لَا تُؤْمِنِّی مَکْرَکَ وَ لَا تُنْسِنِی ذِکْرَکَ وَ لَا تَجْعَلْنِی مِنَ الْغَافِلِینَ أَقُومُ سَاعَةَ کَذَا وَ کَذَا إِلَّاوَکَّلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ مَلَکاً یُنَبِّهُهُ تِلْکَ السَّاعَةَ»؛[3] هر کس که بخواهد شب برای عبادت برخیزد؛ چون در بستر خود خوابید بگوید: (بسم اللَّه) بار خدایا مرا از مکرِ خود آسوده مدار، یاد خودت را از خاطرم مبر و مرا در گروه غافلان قرار مده، من در فلان ساعت برخیزم. محققاً خدای متعال برای او فرشته‌‌‏اى می‌گمارد که اورا همان ساعت بیدار کند.
همچنین امام صادق(ع) خود در این زمینه می‌فرماید: «عَنْأَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: مَا مِنْ أَحَدٍ یَقْرَأُ آخِرَ الْکَهْفِ عِنْدَ النَّوْمِ إِلَّا تَیَقَّظَ فِی السَّاعَةِ الَّتِی یُرِید»؛[4] هیچ کس نیست که (آیه) آخر سوره کهف[5] را هنگام خوابیدن بخواند، مگر این‌که در هر ساعتى که بخواهد از خواب بیدار شود.
________________________________________
[1].«إِنَّنی‏ أَنَا اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ أَنَا فَاعْبُدْنی‏ وَ أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِکْری»؛ من «اللَّه» هستم؛ معبودى جز من نیست! مرا بپرست، و نماز را براى یاد من بپادار. طه، 14.
[2]. ابراهیم، 40.
[3]. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح غفارى، على اکبر، آخوندى، محمد، ج ‏2، ص 540، دار الکتب الاسلامیة، تهران، چاپ چهارم، 1407ق.
[4]. همان.
[5].آخرین آیه سوره کهف این آیه است: «قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ یُوحى‏ إِلَیَّ أَنَّما إِلهُکُمْ إِلهٌ واحِدٌ فَمَنْ کانَ یَرْجُوا لِقاءَ رَبِّهِ فَلْیَعْمَلْ عَمَلاً صالِحاً وَ لا یُشْرِکْ بِعِبادَةِ رَبِّهِ أَحَدا».

منبع :اسلام کوئیست

ادامه مطلب


[ پنج شنبه 29 بهمن 1394  ] [ 4:59 PM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

چرا نماز قضاى مادر خوانده نمی ‏شود؟

چرا نماز قضاى مادر خوانده نمی ‏شود؟

   بی ‏شک پدر و مادر بر فرزندانشان حقوقى دارند؛ از این‏رو در قرآن کریم و احادیث پیشوایان معصوم‏ علیهم السلام فراوان به ما سفارش شده است که از احترام به پدر و مادر و اداى حقوقشان غفلت نکنیم. قرآن کریم می ‏فرماید: « فَلا تَقُلْ لَهُمَا أُفٍّ وَ لا تَنْهَرْهُمَا وَ قُلْ لَهُمَا قَوْلاً کَریماً»[1] .

در برخى کتاب‏هاى روایى شیعه و اهل ‏سنّت نقل است: «مردى نزد رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم آمد و گفت: به چه کسى نیکى کنم؟ فرمود: مادرت، باز پرسید به چه شخصى نیکى کنم؟ فرمود: مادرت، براى سومین بار این پرسش را تکرار کرد آن حضرت نیز فرمود: مادرت، آن شخص براى چهارمین بار پرسید به چه کسى نیکى کنم؟ پیامبر خدا صلى الله علیه وآله وسلماین‏ بار فرمود: پدرت[2].
و امّا درباره این که آیا شرعاً نماز قضاهاى مادر بر فرزند بزرگ‏تر یا دیگر فرزندان او واجب است یا خیر؟ مى‏توانگفت: نظریّات فقهاى اسلام در این‏باره مختلف است و دلیل قطعى و معتبرى بر اثبات آن وجود ندارد و ارزندگى شأن و مقام مادر، در فرهنگ اسلامى کسى را مجاز نمى‏کند بى‏دلیل فتوا بدهد نماز قضاهاى او را باید فرزند بزرگ‏تر یا دیگر فرزندانش بخوانند زیرا اهل‏سنّت، بر این باورند که احکام شرعى، باید از منابع استنباط شود.
پاورقی
[1] سوره اسراء، (17) آیه 23.
[2] شیخ کلینى، اصول کافى، ج 2، ص 159، ح 9، و جامع الاصول، ج 1، ص 397، چاپ بیروت


ادامه مطلب


[ پنج شنبه 29 بهمن 1394  ] [ 4:58 PM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

آداب نماز و نمازگزار

آداب نماز و نمازگزار

72613860936709275060.jpg;

  آدابی که برای نمازگزار بیان شده، به دو دسته آداب ظاهری و باطنی تقسیم می شوند. (بقره، آیه 238، انعام، آیه 92؛ معارج، آیه 34)
ازجمله آداب ظاهری نماز می توان به جمال و آراستگی ظاهر نمازگزار اشاره کرد.(اعراف، آیه 31) آراسته ساختن خویش به زینت و آرایه ها در هنگام نماز بویژه در هنگام حضور در مساجد و اقامه نماز مورد تاکید خداوند است. از جملهاین آرایه ها می توان به لباس زیبا، شانه کردن مو، عطر زدن و مانند آن اشاره کرد. (تفسیر نورالثقلین، ج 2، ص 18 و 19، ص 61 تا 68)
همچنین طهارت در ظاهر و شست وشوی بدن و مو و مانند آن نیز مورد تاکید قرار گرفته وحتی مهمترین اصل در نماز، طهارت از طریق وضو و غسل و مانند آن دانسته شده است. (نساء، آیه 43؛ مائده، آیه 6؛ مدثر، آیه 4)
استعاذه به خدا در هنگام قرائت در نماز (نحل، آیه 98 و مجمع البیان، ج 5 و 6، ص 593)، استغفاردر نماز بخصوص هنگام سحر (آل عمران، آیات 15 و 17)، انتظار کشیدن برای درکنماز در وقت خود (آل عمران، آیه 200؛ البرهان، ج 1، ص 732، حدیث 9)، بالا بردن دستها تا گلوگاه به هنگام گفتن تکبیرات نماز (کوثر، آیات 2 و 3؛ نورالثقلین، ج 5، ص 683، احادیث 17، 20 و 22)، پرهیز از عبث و توجه به اطراف (بقره، آیه 238؛ التبیان، ج 2، ص 276)، پرهیز از کسالت و خواب آلودگی(نساء، آیات 43 و 143؛ توبه، آیه 54؛ نورالثقلین، ج 1، ص 438، حدیث 261)، لزوم نشاط (همان)، تقارن و هماهنگی نمازگزاران در افعال نماز جماعت (بقره، آیه 43 با اشاره به واژه مع)، تلاوت آیات خدا (آل عمران، آیه 113 و مجمع البیان، ج 1 و 2، ص 816)، توجه به معنا و قرائت صحیح و توجه به معانی اذکارآن (نساء، آیه 43)، اقامه نماز به جماعت (بقره، آیه 43؛ آل عمران آیه 43 واعراف، آیه 29؛ مجمع البیان، ج 3 و 4، ص 635)، حضور در مسجد (اعراف، آیه 29 و مجمع البیان، همان)، حضور قلب (نساء، آیه 63)، خشوع (بقره، آیات 45 و 238 و مومنون، آیات 1 و 2)، پایین انداختن چشم در نماز به طوری که صدق بستننکند (مومنون، آیه 4) از امام صادق در این باره روایت است که ایشان خشوع را به معنای فرو هشتن چشم در نماز گرفته است (بحارالانوار، ج 81، ص 264)، خضوع همراه با بندگی در ظاهر (بقره، آیه 238 و اعراف، آیه 206؛ قنوت به معنای خشوع، خضوع، دعا در حال نماز، سکوت و نیز طول قیام در نماز آمده است)، خوف و خشیت از خدا (فاطر، آیه 18 و معارج، آیات 22 و 27)، مداومت در دعا و نیایش (اعراف، آیه 29 و مجمع البیان، ج 1. 2، ص 600)، ذکر و یاد خدا (اعلی، آیه 15)، مواظبت بر اوقات نماز (بقره، آیه 238؛ طه، آیه 130 و اسراء، آیه 78 و هود، آیه 114)، رفع نیازهای مردم در هنگام نماز (ماعون، آیه 2 تا 7)، سکوت و اجتناب از کلام بی جا (بقره، آیه 238) و همچنین طولانیکردن قیام در نماز (بقره، آیه 238، از معانی قنوت) از مهم ترین آداب نماز است که مستحب است رعایت شود تا نماز تاثیر واقعی خود را به جا گذارد.

 

علیرضا شعاعی
kayhannews.irمنبع


ادامه مطلب


[ پنج شنبه 29 بهمن 1394  ] [ 4:57 PM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]