چه کسانی باید از سلام نماز خود شرم کنند؟

  از این رو برخی از کسانی که گرداگرد معرفت طواف می کنند - عرفا - سخنی بدین معنا دارند: چگونه نمازگزار - که قرآن درباره او "ویل" گفته چون از نمازش غافل است -  از سلام نماز خود شرم نمی کند؟ وی می گوید: بدان که سلام از نمازگزار صحیح نیست جز این که با پروردگار خویش در حال مناجات بوده و از همه آنچه غیر خداست بریده باشد ... و چون بخواهد از آن حال مناجات به حالت مشاهده این جهان و اجتماع منتقل شود مانند انسان تازه وارد بر آنان سلام می کند زیرا در نمازش نزد خداوند حضور داشته و از مردم غایب بوده است پس اگر نمازگزار همیشه در حال نماز نیز در این جهان و اجتماعبوده و  - به آنان بیندیشد - چگونه می تواند بر آنان سلام کند؟ چرا چنین نمازگزاری شرم نمی کند چون با سلام نمازش چنین وانمود می کند که نزد خدا بود و هم اکنون به مردم و اجتماع رسیده و بر آنان سلام می کند. بنابراین سلام عارف در نماز برای منتقل شدن وی از حال نماز به حال دیگر است. از این رو در سلام می گوید یک سلام به کسی که از پیش او انتقال یافته و یک سلام بهکسی که بر او وارد می شود. مگر این که در نمازش نزد خداوند باشد که در اینصورت بر کسی که از نزد او منتقل شده سلام نمی دهد زیرا خداوند خود سلام است پس بر او سلام نمی دهد.

منبع: خبرگزاری شبستان