مقايسه عبادت ها و نعمت ها

مقايسه عبادت ها و نعمت ها

http://file.tebyan.net/a433b6090c/11035675795005974772_thumb.jpg.png

ما هر چه داريم از خداوند است . نعمتِ سلامتى ، اعضاء، امكانات و رزق ، همه از الطاف خداوند مى باشد. توفيق عبادت هم از اوست . سراپا غرق در نعمت هاى اوييم ، او براى آنكه مارا به سعادت برساند، دعوت مى كند، راهنما مى فرستد، تشويق مى كند، وسيله مى دهد، مارا در هر مكان و زمان و شرايط و سنّ و وضعى كه هستيم به حضور مى پذيرد، فراريان را هم قبول مى كند، از تكرار درخواست و حضور خسته نمى شود، از پذيرايى كم نمى كند، عبادت هاى ناقابل را هم مى پذيرد و گران هم مى خَرَد، عيوب را مى پوشاند و صدها لطف و انعام ديگر.

آيا عبادت ما در مقابل نيكى هاى او به چه حسابى مى آيد؟ وَ ما قَدرُ اَعْمالنا فى جَنْبِ نَعْمائِكَ؟

منبع: حوزه


ادامه مطلب


[ پنج شنبه 27 اسفند 1394  ] [ 4:14 PM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

مقايسه عبادت ها و غفلت ها

مقايسه عبادت ها و غفلت ها

http://file.tebyan.net/a433b6090c/09442089319334638380_thumb.jpeg.png

آيا عبادت ما بيشتر است ، يا غفلت و گناه ما؟ قرآن بارها گفته است : فَاَيْنَ تَذهَبُون ؟ (1) به كجا مى رويد؟ كجا نماز و عبادت ما مى تواند جبران كننده لحظات غفلت و نافرمانى و كوتاهى ها و سهل انگارى ها و بى اعتنايى هاى ما باشد؟

امام سجاد عليه السلام در دعايى مى گويد: وَلَسْتُ اَتَوسَّلُ اِلَيْكَ بِفَضْلِ نافِلَةٍ مَعَ كَثيرِ ما اَغْفَلْتُ مِنْ وَظايفِ فُرُوضِكَ وَ تَعَدَّيْتُ عَنْ مَقاماتِ حُدُودِكَ...؟(2)

خدايا! من با اين همه غفلت از واجبات و تعدّى از مرزها و حريم شكستن ها، چگونه به وسيله نافله ها و مستحبّات ، به سوى تو راه يابم ؟

1- تكوير، آيه 26.

2- صحيفه سجاديه ، دعاى بعد از نماز شب .

 


ادامه مطلب


[ پنج شنبه 27 اسفند 1394  ] [ 4:12 PM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

مقايسه عبادت ها و نيازها

مقايسه عبادت ها و نيازها

http://file.tebyan.net/a433b6090c/08124365421722324422_thumb.jpg.png

عبادت ها، توشه راه آخرتِ ماست . راهى دراز و دشوار در پيش داريم . آيا اين عبادت ها، كفاف آن همه راه و برآوردن آن همه نياز مارا مى كند؟

مگر ناله على عليه السلام بلند نيست كه : آه ... از كمىِ توشه و دورىِ راه آهْ مِنْ قِلَّةِ الزّادِ... ما، بيش از دنيا، در عقبه هاى بعدى ، در قبر، برزخ ، محشر و آخرت ، به خدا و انعام او نيازمنديم . آيا اين عبادت ها، تاءمين كننده آن نيازها مى باشد؟

ابودرداء، مى گويد: در مسجد پيامبر، درباره اعمال اهل بدر و رضوان گفتگو بود. من گفتم : عبادت و ورع على عليه السلام از همه بيشتر است . وقتى اين سخن بر آنان گران آمد، اين خاطره را كه خود، شاهد آن بودم نقل كردم :

شبى على عليه السلام را ديدم كه در نخلستان پنهان شد. او را تعقيب كردم ولى از نظرم ناپديد گشت . فكر كردم به خانه رفت . ولى ... صداى ناله او را مى شنيدم كه مى گفت : خدايا!... آه از آن گناهى كه من فراموشش ‍ كرده ام ولى تو به حسابم نوشته اى ،... آه از آتشى سوزان و... آنقدر گريست كه بيهوش و بى حركت شد. فكر كردم از دنيا رفته است . به خانه زهرا عليهاالسلام رفتم تاخبر دهم ، فرمود: اين حالت ، از خوف خدا براى على عليه السلام پيش مى آيد. سپس ، آبى آورديم وعلى عليه السلام به هوش آمد ومن نيز مى گريستم . وقتى به هوش آمد، گفت : اى ابودرداء! چگونه مرا مى بينى ، آنگاه كه در قيامت ، مرا به سوى حساب ، فرا خوانند و گنهكاران به عذاب خداى يقين كنند.(1)

آرى ، غرور به عبادت هاى ناچيز، در مقابل وسعت نياز ما به رحمت پروردگار، نشان غفلتى ديگر است .

1- بحارالانوار، ج 41، ص 12.

 


ادامه مطلب


[ پنج شنبه 27 اسفند 1394  ] [ 4:10 PM ] [ فروزان ]
[ نظرات(1) ]

مقايسه عبادت خود با عبادت اولياء خدا

مقايسه عبادت خود با عبادت اولياء خدا

http://file.tebyan.net/a433b6090c/03212166958963346261_thumb.jpeg.png

عبادات ناچيز ما، در مقايسه با عبادت هاى اولياء اللّه ، به راستى كه اندك است . با آنكه آنان ، معصوم بودند و در عبادت و نيايش و بندگى ، سرآمد عصر خويش و همه دوران ها به حساب مى آمدند، امّا آنهمه اهل توجّه به پروردگار و عبوديّت در آستان او بودند. ما كه سراپا نقص و عجز و نيازيم ، بايد بسى بيشتر عبادت كنيم . توجّه و شناخت نسبت به عبادت اولياء خدا، مارا از مغرور شدن به نماز و دعايمان باز مى دارد. اينك به چند نمونه اشاره مى كنيم :(44)

1- پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله بسيار عبادت مى كرد و خود را به مشقّت مى انداخت ، تا آنكه اين آيه نازل شد: طََّه . مَآ اءَنزَلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْءَانَ لِتَشْقَىَّ(45)

اى پيامبر! ما قرآن را بر تو نازل نساختيم كه خود را به مشقّت بيفكنى !

2- امام مجتبى عليه السلام مى فرمايد: ما كانَ فى الدُّنْيا اَعْبَدُ مِنْ فاطِمَة عليهاالسلام ، كانَت تَقُومُ حَتّى تَتَوّرَم قَدَماها(46)

عابدتر از حضرت فاطمه عليهاالسلام كسى در دنيا نبود. آنقدر به عبادت مى ايستاد تا قدم هايش ورم مى كرد.

3- امام باقر عليه السلام مى فرمايد:

امام زين العابدين عليه السلام در شب و روز، هزار ركعت نماز مى خواند، آنگونه كه اميرالمؤ منين عليه السلام انجام مى داد، وى پانصد نهال نخل داشت كه پاى هر نخلى دو ركعت نماز مى خواند.(47)

4- امام باقر عليه السلام نقل مى كند:

وارد شدم ، پدرم را ديدم كه پايش ورم كرده ، رنگش متغيّر، چشمانش ‍ سرخ ، پيشانى اش نشان سجده دارد، به گريه افتادم . وقتى متوجّه من شد، فرمود: فلان نوشته را بياور!

در آن نوشته ، از عبادت هاى على عليه السلام كمى برايم خواند و كنار گذاشت و فرمود: چه كسى مى تواند همچون على عليه السلام عبادت كند؟(48)

5 امام كاظم عليه السلام در زندان ، گاهى از صبح تا ظهر را به يك سجده مى گذراند، و چنان سينه به زمين مى چسباند، كه گويى پارچه اى بر زمين افتاده است .(49)

وقتى بزرگان معصوم ما چنين اند و همواره به قصور خويش در عبادت اعتراف دارند و زبانشان به ما عبدناك حق عبادتك گوياست ، ديگر چه جاى غرور و خودپسندى ، نسبت به آنچه بنام عبادت انجام مى دهيم : ميان عبادتِ ما و عبادت اولياء خدا تفاوت از زمين تا آسمان است پس ‍ چرا مغرور شدن ؟

44- در بحث نمازهاى معصومين به نمونه هاى ديگرى اشاره شده است ، مراجعه كنيد.

45- طه : آيه 1 و 2. حديث از بحارالانوار، ج 16، ص 202، تفسير نورالثقلين ، ج 3، ص ‍ 366.

46- بحارالانوار، ج 43، ص 61.

47- بحارالانوار، ج 46، ص 64.

48- بحارالانوار، ج 46، ص 75.

49- بحارالانوار، ج 48، ص 107.

 

منبع: حوزه


ادامه مطلب


[ پنج شنبه 27 اسفند 1394  ] [ 4:08 PM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]