غيبت و قطع رابطه با تارك نماز جماعت
غيبت و قطع رابطه با تارك نماز جماعت
قال رسول الله - صلى الله عليه وآله -:
كسى كه بدون عذر موجهى با مسلمين در مسجد نماز جماعت نمى خواند نمازش كامل نيست ، و كسى كه در منزلش نماز مى خواند و نسبت به جماعت مسلمين بى توجه است غيبتش جايز است و كسى كه نسبت به جماعت مسلمين بى توجه است از عدالت ساقط است و واجب است دورى كردن از او.
(وسائل الشيعه ، ج 5، ص 394)
ادامه مطلب
جبران و فوت تكبيراول
جبران و فوت تكبيراول
عبدالله بن مسعود روزى به تكبير اول نماز جماعت نرسيد و براى جبران فوت اين ثواب يك بنده آزاد كرد، آمد خدمت رسول خدا (ص ) عرض كرد: يا رسول الله من به تكبير اول نماز جماعت نرسيدم و جهت جبران يك بنده آزاد كردم . آيا با اين كار آن ثواب فوت شده را درك خواهم كرد؟ حضرت فرمود: خير، ابن مسعود گفت : يك بنده ديگر آزاد خواهم كرد آيا به ثواب فوت شده خواهم رسيد؟ حضرت فرمودند: خير، اى ابن مسعود اگر آن چه در زمين است در راه خدا انفاق كنى ثواب فوت شده را درك نخواهى كرد.
(مستدرك الوسائل ، ج 1، ص 488)
ادامه مطلب
چرا در نماز، همیشه سورۀ حمد را می خوانیم؟

چرا در نماز، همیشه سورۀ حمد را می خوانیم؟
درشرح این مطلب می توان گفت که سورۀ حمد، در میان سوره های قرآن از نظر محتوا و آهنگ و تأثیر روحی و روانی، درخشش فوق العاده ای دارد.
در روایات آمده است که سورۀ حمد اساس قرآن است. (2) همچنین آمده است که در هیچکتاب آسمانی نظیر تورات و انجیل وزبور، مانند سورۀ حمد نازل نشده است. (3)
بانگاهی کلی به هدف و محتوای سورۀ حمد، روشن می شود که مهم ترین اهداف سوره های دیگر در این سوره آمده است و آن اثبات ربوبیت و عبودیت است که هدف اساسی قرآن نیز همین است. (4) محتوای سورۀ حمد نیز خلاصه و فهرستی از مجموعقرآن است؛ بخشی از آن مانند «رب العالمین» و «رحمن» و «رحیم» و... دربارۀ توحید و صفات خدا است و بخشی دیگر دربارۀ هدایت و ضلالت است و انسان را با راه راست یعنی راه نعمت داده شدگان آشنا می سازد و راه های انحرافی یعنیراه مغضوبین و ضالین را مشخص می کند.
بههمین جهت خداوند این سوره را با حجم کوچکش در برابر تمام قرآن قرار داده است زیرا خداوند می فرماید: «ای پیامبر! ما بهتو «سبع المثانی» یعنی سورۀ حمد که هفت آیه است و قرآن داده ایم.» (5)
سورۀ حمد: ارتباط بدون واسطه میان خدا و انسان
ویژگی دیگر این سوره این است که تبلوری از ارتباط بدون واسطه میان انسان و خدا است. جمله های زیبای آن مانند: « خدایا تنها تو را می پرستم و تنها از تو یاری می خواهم، ما را به راه راست هدایت نما» تعبیراتی است که انسان را به طور کامل به خدا نزدیک می کند، به ویژه این که به طور مکرر در شبانه روز، انسان را تکرار کرده و رابطه خود را با خدا قوی تر می کند.
اینسوره اساسا با سوره های دیگر از نظر لحن و آهنگ، تفاوت روشنی دارد؛ زیرا سوره های دیگر از نظر لحن و آهنگ، تفاوت روشنی دارد؛ سوره های دیگر همه به عنوان سخن خداست؛ اما این سوره از زبان بندگان است و خداوند شیوه مناجات و سخن گفتن با خود را به بندگانش می آموزد. (6) چرا که یکی قسمت آن «مالک یومالدین» مربوط به حمد و سپاس وصفات خداوند است تا بندگانش درآغاز خدا را بشناسند و پس از آن به مناجات با او بپردازند و قسمت دیگر که از «ایاک نعبد» تا آخر سوره است، به طور کامل مربوط به بنده و چگونگی مناجات با خداست؛ به همین جهت در روایت می خوانیم هر گاه بنده بگوید: «ایاک نعبد» خداوند می فرماید: این بین من و بندۀ من است که او هر چه از من می خواهد درخواست کند.
باتوجه به مطالب فوق، اهمیت سخن امام هشتم (علیه السلام) روشن می شود که چگونه تمام خیر و برکت در سورۀ حمد جمع شده است و در هیچ سوره یا کلامی دیگر جنین نیست.
آثار تلاوت سورۀ حمد
نکته دیگر آثاری است که با خواندن این سوره به دست می آید. تلاوت این سوره با محتوای بزرگش، آثار زیر را در بر دارد:
1. باعث نزدیکی انسان به خدا می شود.
2. روح ایمان را در انسان تقویت می کند.
3. باعث اتکا و اعتماد انسان به خدای یگانه می شود.
4. ارادۀ انسان را نیرومند و تلاش او را برای اعمال صالح و امور دین بیشتر می کند.
5. میان گناه و انحراف فاصله می اندازد.
پی نوشت
1. عیون اخبار الرضا، ج2، ص 114.
2. حویزی، نور الثقلین، ج 1 و 3،؛ مجمع البیان،ج 1، ص 87.
3. طبرسی، مجمع البیان، ج1، ص87.
4. مجمع البیان، همان.
5.تفسیر العیاشی، ج 1 و 39 و 40، سید هاشم بحرانی؛ البرهان فی تفسیر القرآن،ج1 و 99 و 100، ح 1 و 3 و 5؛ و نیز ر.ک: التهذیب، محمد بن علی شیخ طوسی، ج2، ص 289.
6. ر.ک: تفسیر نمونه، ج1، ص 2.
نشانی بهشت، حسین علوی مهر، انتشارات آستان قدس رضوی
ادامه مطلب
نمازگزارانى که نمازهاى خود را تداوم مى بخشند
نمازگزارانى که نمازهاى خود را تداوم مى بخشند
الذین هم على صلاتهم دائمون. " 1 ".
ترجمه: کسانى که پیوسته نمازمى گزارند.
این یکى از ویژگى مومنان راستین است که ارتباط مستمر با درگاه پروردگارمتعال دارند،و این ارتباط از طریق نماز تامین مى گردد،نمازى که انسان را از فحشاء ومنکرات باز دارد،نمازى که روح و جان انسان را پرورش مى دهد،و او را همواره به یادخدا مى دارد،و این توجه مستمر مانع از غفلت و غررو،و فرو رفتن در دریاى شهوات،واسارت در چنگال شیطان و هواى نفس مى شود.
بدیهى است منظور از مداومت بر نمازاین نیست که همیشه در حال نماز باشند،بلکه منظور این است در اوقات معین نماز را انجام مى دهند ، اصولا هر کار خیرى آنگاه در انسان اثر مثبت مى گذارد که تداوم داشته باشد،و لذا در حدیثى از پیغمبراکرم صلى الله علیه و آله مى خوانیم:«اناحب الاعال الى الله مادام و ان قل» «محبوترین اعمال نزد خداى چیزى است که مداومت داشته باشد،هر چند کم باشد»(2)
قابل توجه اینکه در حدیثى از امام باقر علیهالسلام مى خوانیم:«منظور این است هر گاه انسان چیزى از نوافل را بر خود فرض مى کندهمواره به آن ادامه یابد». (3)
و در حدیث دیگرى از همان امام علیه السلام نقل شده که فرمود:«این آیه اشاره به نافله است،و آیه (و الذین هم على صلاتهم یحافظون) (که در آیه بعدى،مورد بحث ما مى باشد) ناظر به نماز فریضه است» (4)
این تفاوت ممکن است از اینجا باشد که به محافظت مناسب نمازهاى واجب است که دقیقا آنها را باید در وقتهاى معین انجام داد، اما تعبیر به تداوم مناسب نمازهاى مستحب است،چرا که انسان مى تواند آنها را انجام دهد و گاه ترک کند.(5)
2- المعجم المفهرس الالفاظ الحدیث ج 2 ص 160،ماده دوام
3- نورالثقلین ج ص 415
4- نور الثقلین ج 5 ص 416
5- تفسیر نمونه ج 25 ص 30
ادامه مطلب