بندگان حقيقي خدا
بندگان حقيقي خدا
« والّذين اجتنبوا الطّاغوت ان يعبدوها و انابوا الي الله لهم البشري فبشّر عباد »[1]
«كساني كه از عبادت طاغوت اجتناب كردند و به سوي خداوند بازگشتند بشارت از آن آنها است، بنابراين بندگان مرا بشارت ده.»
در اين آيات قرآن سخن از بندگان خاص و حقيقت جوي پروردگار به ميان آورده، ميگويد: «بشارت باد بر كساني كه از عبادت (طاغوت) اجتناب كردند و به سوي خدا بازگشتند.
[1] . زمر/17.
ادامه مطلب
منظور از دين چيست؟

منظور از «دين» كه بايد آن را براي خدا خالص كنند به عقيده بعضي از مفسران همان «عبادت» است، و جمله «الا ليعبدوا الله» كه قبل از آن ذكرشده نيز همين معني را تأييد ميكند.
ولي اين احتمال وجود دارد كه منظور مجموعه دين و شريعت ميباشد، يعني آنها مأمور شده بودند كه خدا را پرستش كنند و دين و آيين خود را در تمام جهات خالص گردانند اين معني با گستردگي مفهوم «دين» سازگارتر است و جملهي بعد «و ذلك دين القيمة» كه دين را به معني وسيع مطرح كرده همين معني را تأييد ميكند.
جملهي «وذلك دين القيّمة» اشاره به آن است كه اين اصول يعني توحيد خالص و نماز توجه به خالق و زكات (توجه به خلق) از اصول ثابت و پا بر جاي همهي اديان است. بلكه ميتوان گفت اينها در متن فطرت آدمي قرار دارد.[1]
[1] . نمونه، ج27، ص203 تا 205.
ادامه مطلب
عبادت و يقين
عبادت و يقين
خداوند متعال دستور به پيامبر(ص) ميدهد كه دست از عبادت پروردگارت در تمام عمر بر مدار «و همواره او را بندگي كن تا يقين فرا رسد» «و اعبد ربك حتي يأتيك اليقين.»
معروف و مشهور در ميان مفسران اين است كه منظور از «يقين» در اينجا مرگ است و به اين جهت مرگ، يقين ناميده شده كه يك امر مسلم است، در هر چيز شك كند در مرگ نميتواند ترديد به خود راه دهد.
و يا اينكه به هنگام مرگ پردهها كنار ميرود و حقايق در برابر چشم آشكار ميشود و حالت يقين براي او پيدا ميگردد. در سوره مدثر آيهي (46 ـ 47) از قول دوزخيان ميخوانيم:
«و كنا نكذب بيوم الدين حتي أتانا اليقين» «ما همواره روز رستاخيز را تكذيب ميكرديم تا اينكه يقين (مرگ ما) فرا رسيد.»
از اينجا روشن ميشود كه آنچه از بعضي از صوفيه نقل شده كه آيهي فوق را دستاويزي براي ترك عبادت قرار دادهاند و گفتهاند: «آيه ميگويد: عبادت كن تا زماني كه يقين فرا رسد، بنابراين بعد از حصول يقين نيازي به عبادت نيست»! گفتار بياساس و بيپايهاي است، چرا كه اولاً: به شهادت بعضي از آيات قرآن كه در بالا اشاره كرديم يقين به معني مرگ است، كه هم براي مؤمنان و هم براي دوزخيان، براي همه خواهد بود.
ثانياً: مخاطب به اين سخن، پيامبر (صلي الله عليه و آله) است، و مقام يقين پيامبر بر همه محرز است آيا كسي ميتواند ادعا كند كه داراي مقام يقين از نظر ايمان نبوده است.
و ثالثاًَ: تواريخ متواتر نشان ميدهد كه پيامبر (صلي الله عليه و آله) تا آخر ساعات عمرش عبادت را ترك نگفت و علي (عليه السلام) در محراب عبادت كشته شد، و همچنين ساير امامان.[1]
[1] . نمونه، ج11، ص138.
ادامه مطلب
عبادت راز آفرينش
عبادت راز آفرينش
قال الله تبارك و تعالي : «و ما خلقت الجنّ و الانس الاّ ليعبدون»[1]
« من جن و انس را نيافريدم جز براي اينكه عبادتم كنند (و از اين طريق تكامل يابند و به من نزديك شوند».
از مهمترين سؤالاتي كه هر كس از خود ميكند اين است كه «ما براي چه آفريده شدهايم؟» و «هدف آفرينش انسانها و آمدن به اين جهان چيست؟»
آيات فوق به اين سئوال مهم و همگاني با تعبيرات فشرده و پرمحتوايي پاسخ ميگويد و ميفرمايد: «من جن و انس را نيافريدم جز براي اينكه عبادتم كنند.»
«و ما خلقتُ الجنّ و الانس الاّ ليعبدون»
آيات مورد بحث تنها روي مسالهي عبوديت و بندگي تكيه ميكند، و با صراحت تمام آن را به عنوان هدف نهايي آفرينش جن و انس معرفي مينمايد.
هدف اصلي همان «عبوديت» است كه در آيات مورد بحث به آن اشاره شده، و مسالهي «علم و دانش» و «امتحان و آزمايش» اهدافي هستند كه در مسير عبوديت قرار ميگيرند، و «رحمت واسعهي خداوند» نتيجهي اين عبوديت است.
به اين ترتيب روشن ميشود كه ما همه براي عبادت پروردگار آفريده شدهايم، اما مهم اين است كه بدانيم حقيقت «عبادت» چيست؟
آيا تنها انجام مراسمي مانند ركوع و سجود و قيام و قعود و نماز و روزه منظور است؟ يا حقيقتي است ماوراي اينها؟ هر چند عبادات رسمي نيز همگي واجد اهميتند.
[1] . ذاريات/56.
ادامه مطلب