رفتارها و آداب پیامبر صلى الله علیه و آله در اقامه نماز(4)
رفتارها و آداب پیامبر صلى الله علیه و آله در اقامه نماز(4)
در غزوه احد وقتى جنگ پایان یافت، بر اثر جراحتى که دیده بود و سنگینى دو زره، به شدت دچار ضعف و بى حالى شد، اما چون وقت نماز رسید، در اول وقت آماده نماز خواندن گردید (رفیع الدین اسحاق، 1377، ج 2، ص 110؛ واقدى، 1369، ص 212). اهمیت به نماز چنان در زندگى حضرت رسول صلى الله علیه و آله متجلى شده بود که چون ایشان از سفرى برمى گشت، اول به مسجد مى آمد و دو رکعت نماز مى گزارد و سپس مى نشست و با مردم صحبت مى فرمود (واقدى، 1369، ص 799).
ادامه دارد...
ادامه مطلب
رفتارها و آداب پیامبر صلى الله علیه و آله در اقامه نماز(3)
رفتارها و آداب پیامبر صلى الله علیه و آله در اقامه نماز(3)
علاقه و عشق وى به راز و نیاز با معبود از او شخصیتى ساخته بود که هر کجا وقت نماز مى رسید همان جا نماز مى گزارد (بیهقى، 1361، ج 3، ص 188). اما این به نمازهاى واجب بسنده نمى شد. در منابع آمده در شب بدر همه خفته بودند بجز پیامبر صلى الله علیه و آله که زیر درختى تا صبح نماز مى گزارد و مى گریست (همان، ج 2، ص 236).
ادامه دارد...
ادامه مطلب
رفتارها و آداب پیامبر صلى الله علیه و آله در اقامه نماز(2)
رفتارها و آداب پیامبر صلى الله علیه و آله در اقامه نماز(2)
عبداللّه بن شخیر روایت مى کند: مکرر به حضور پیامبر صلى الله علیه و آلهمى رسیدم که مشغول نماز بود و چنان مى گریست که گویى دیگى در حال جوشش و غلیان است. همو روایت مى کند: پیامبر صلى الله علیه و آله را در حال نماز مى دیدم که صداى گریه او همچون صداى آسیاب بود (بیهقى، 1361، ج 1، ص 166). از عبداللّه بن مسعود نقل شده: شبى همراه رسول خدا صلى الله علیه و آله نماز شب گزاردم و آن حضرت چندان در حال قیام برپا بود که مرا یارى نماند (ابن سعد، 1374، ج 1، ص 161).
ادامه دارد...
ادامه مطلب
رفتارها و آداب پیامبر صلى الله علیه و آله در اقامه نماز
رفتارها و آداب پیامبر صلى الله علیه و آله در اقامه نماز
رفتارها و آداب پیامبر صلى الله علیه و آله در اقامه نماز، یکى از عمیق ترین و خالصانه ترین رفتارهاى یک بنده با پروردگار خویش را به تصویر مى کشد. خضوع وى در برابر خداوند، حالت بنده اى را به تصویر مى کشید که در برابر خالق جز زبونى و پستى سرمایه اى دیگر ندارد: ان النبى کان اذا قام الى الصلوة کانّه ثوب ملقى؛ رسول خدا صلى الله علیه و آله وقتى به نماز مى ایستاد مانند جامه اى بود که روى زمین افتاده باشد (مجلسى، 1404ق، ج 84، ص 248؛ طباطبائى، 1382، ص 238). و چون به رکوع مى رفت، چنان در مقابل خداوند تعظیم مى کرد که اگر مقدارى آب بر پشت او ریخته مى شد ثابت مى ماند و از هیچ طرف فرو نمى ریخت (حرعاملى، 1409ق، ج 6، ص 324). دگرگون شدن حالش (مجلسى، 1404ق، ج 84، ص 258) و پریدگى رنگش (محدث نورى، 1408ق، ج 4، ص 93) هنگامى که به نماز مى ایستاد، همه بیانگر درک حضور حضرت حق بود.
ادامه دارد...
ادامه مطلب