قال رسول الله - صلی الله علیه و آله -:
ذات یوم لأبلیس: کم اصدقاؤکم من امتی یا ابلیس؟ قال الامیر الجائر و الغنی المتکبر والذی لا یبالی من این یکتسب و فیما ینفقه و العالم الذی صدق الامیر علی جوره، و التاجر الخائن، والمحتکر، و الزانی و اکل الربا، و البخیل، والذی لا یبالی من این یجمع المال، و قال النبی - صلی الله علیه و آله - کم اعداءک من امتی؟ قال ستة عشر نفراً، انت یا محمد انی ابغضک و العالم العامل بالعلم و حامل القرآن اذا عمل بما فیه و المؤذن لله خمسة اوقات محب الفقراء و المساکین والیتامی، و ذو قلب رحیم، والمتواضع للحق و شاب نشأ فی طاعة الله الذی یصلی باللیل والناس بیام، والذی یمسک نفسه عن الحرام، و الذی ینصح فی الله (و فی راویة یدعو للاخوان و لیس فی قلبه شی‏ء) و الذی ابداً یکون علی الوضوء، و حسن الخلق، و المصدق بما ضمن الله له، و المحصنات المستورات و المستعد للموت و صاحب السخاء؛
پیامبر اسلام (ص) از ابلیس پرسید: در میان امت من دوستان تو چه کسانی هستند؟ ابلیس پاسخ داد: فرمانروای ظالم، متکبر، آن کس که که باکی ندارد که از چه راهی مال به دست آورد و در چه راهی مصرف کند دانشمندی که بدکاری حاکم را تأیید کند، تاجر خائن، محتکر، زناکار، رباخوار، بخیل، و کسی که باکی ندارد که چگونه اموالش جمع و انباشته است سپس پیامبر (ص) فرمود: چند نفر در میان امت من دشمنان تو هستند؟ پاسخ داد: شانزده کس که اولشان تویی یا رسول الله! دانشمندی که به علمش عامل است اهل قرآن که به آن عمل کند، مؤذن اذان پنجگانه، کسی که دوستدار فقرا و مساکین و یتیمان است آدم رحیم و مهربان، شخص متواضع در برابر حق، جوانی که اهل نماز شب باشد، کسی که خود را از ارتکاب به حرام باز می‏دارد، کسی که به خاطر خداوند دیگران را نصیحت کند، کسی که همشیه در حال وضو است، و صاحب اخلاق خوب آدم، تصدیق کننده به وعده‏های خدا، زنان پاکدامن و افرادی که خودشان را برای مرگ آماده می‏سازند، و آدم سخاوتمند.
(المواعظ العددیه، ص 226)