گفتار انسان همراه ذکر

قال علی - علیه السلام -:
جمع الخیر کله فی ثلاث خصال: النظر و السکوت و الکلام. فکل نظر لیس فیه اعتبار فهو سهو و کل سکوت لیس فیه فکرة فهو غفلة و کل کلام لیس فیه ذکر فهو لغو. فوطبی لمن کان نظره عبرة و سکونته فکراً و کلامه ذکراً و بکی علی خطیئت و امن الناس شره؛
خیر و سعادت انسان در سه خصلت نهفته است: توجه، سکوت و سخن پس هر توجه و نظری که در آن عبرت نباشد، بیهوده است و هر سکوتی که همراه آن اندیشه نباشد، غفلت است و هر سخنی که در آن ذکر خدا نباشد، لغو است پس خوشا به حال کسی که توجه و نظرش عبرت و سکوت وی همراه با اندیشه و گفتار او ذکر خدا باشد و در برابر خطاهایش در پیشگاه خدا گریه کند و مردم از شر وی در امان باشند.
(خصال، ج 1، ص 98)