نمازگزار مشرک‏

تفسیر سعدبن عبدالله بروایة قولویة عنه باسناده - عنهم علیهم السلام - قال:
الشرک علی ثلاثه اوجه: فشرک بالله، و شرک بالاعمال و شرک بالریاء ... و اما شرک الریاء فقول الله - عزوجل - فمن کان یرجوا لقاء ربه فلیعمل عملا صالحاً و لا یشرک بعبادة ربه احدا فهم قوم یحبون ان یباروا الناس فی صلاتهم وصومهم و عبادتهم فسماهم الله مشرکین(6)؛
شرک بر سه گونه است: شرک به خدا، شرک با اعمال و شرک با ریا، تا آن جا که فرمود: اما شرک ریا، پس گفتار خداوند این است که: هر کس آرزوی لقای پروردگارش را دارد، باید عمل صالح داشته باشد و در عبادت پروردگارش احدی را شریک نگیرد امام (ع) در تفسیر آیه شریفه می‏فرماید: اینان قومی هستند که در نماز، روزه و عبادات خویش به مبارزه و هم چشمی می‏پردازند، لذا خداوند آنان را مشرک می‏نامد.
(بحارالانوار، ج 84، ص 382)