پسر پيغمبر و نوکر امام حسين(ع) نمازش تا الآن نمي‏ماند!!

آقاي سيد قاسم شجاعي از مبلغين توانا و موفق مجالس مذهبي در خاطرات خود آوده است:
من از نوجواني به سخنراني و روضه خواني در محافل ديني و مذهبي اشتغال داشتم و لحن و سخن گرم من موجب شده بود که به مجالس زيادي دعوت شوم. از جمله روزهاي هفتم ماه به منزل جناب مرحوم آقاشيخ رجبعلي خياط نرسيده به بازارچه، بعد از کوچه سياهها مي‏رفتم. از پله ‏ها بالا مي‏رفتيم و در منزل ايشان براي خانم‏ها روضه مي‏خوانديم. اتاق جناب شيخ هم طبقه پائين آن قرار داشت. روزي بعد از اتمام منبر به طبقه پائين آمدم و براي اولين بار با جناب شيخ برخورد کردم، کلاههائي دستش بود و گويا عازم بازار بود، سلام کردم، يک نگاه به صورت من کرد و فرمود: پسر پيغمبر و نوکر امام حسين(ع) نمازش تا الآن نمي‏ماند!!
(در آن هنگام من سيزده ساله بودم) گفتم: چشم، در حالتي که دوساعت به غروب مانده بود و آن روز مهمان بودم و تا آن ساعت نمازم را نخوانده بودم. امّا آن مرد الهي به محض اينکه به صورتم نگاه کرد اين حالت را در من ديده و گوشزد فرمود.(1) و اين يادآور سخن امام صادق(ع) است که فرمود: فضل الوقت الاوّل علي الآخر کفضل الآخرة علي الدّنيا؛(2) برتري نماز اول وقت بر آخر وقت، همانند برتري آخرت بر دنياست.

1. کيمياي محبت، ص 225.
2. ثواب الاعمال، ص 36.