سجده‏ هاى اولیاى خدا

 امام صادق‏ علیه السلام می ‏فرماید: دلیل آنکه حضرت ابراهیم به مقام خلیل‏ اللّهى رسید، سجده‏هاى زیاد او بر خاک بود.(1)
 شبىکه بنا شد حضرت على در جاى پیامبراکرم بخوابد تا آن حضرت از تیغ دشمنان درامان بماند، از رسول خدا پرسید: اگر من اینکار را بکنم جان شما به سلامت خواهد بود؟ وقتى پیامبر جواب مثبت داد، حضرت على لبخندى زد و به شکرانه اینتوفیق سجده شکر کرد.(2)
 وقتى سر بریده ابوجهل، رهبر مشرکان را به نزد پیامبر آوردند، حضرت سجده شکر کردند.(3)
 امام سجّادعلیه السلام در پایان هر نماز به شکرانه انجام آن سجده شکر می ‏کرد وهرگاه بلائى از او دور می ‏شد و یا میان دو مسلمان را اصلاح می ‏کرد به شکرانه آن سجده می ‏کرد. آن حضرت سجده خود را به قدرى طول می ‏داد که غرق در عرق می ‏شد.(4)

1) بحار، ج 85، ص 163.
2) وافى، ج 8، ص 882.
3) جامع‏الاحادیث، ج 5، ص 475.
4) بحار، ج 85، ص 137.