راه غلبه بر نفس، محاسبه است
راه غلبه بر نفس، محاسبه است
راه غلبه بر نفس، محاسبه است.
بعضی اولیای خدا یک دفتری همراه خود داشتند و هر کاری که می کردند می نوشتند،
در آخر روز هم نشسته و حساب کارهای خود را می کردند که ما در این روز چه کردیم، چه مقدار اطاعت خداوند متعال را نمودیم، چه مقدار سرپیچی و نافرمانی کردیم.
امام موسی کاظم (علیه السلام) فرمودند:
از ما نیست کسی که هر روز به حساب نفس خود نرسد؛پس اگر کار خوبی انجام داده بود خدا را شکر کند و از خدا بخواهد که آن کار را بیشتر و بهتر بتواند انجام دهد و اگر کار بدی انجام داده بود استغفار و توبه نماید. (بحار الأنوار، ج67 / 72)
حضرت رسول اکرم (صلی اللّه علیه و آله و سلّم ) فرمودند:
انسان مؤمن نخواهد بود، تا این که به حساب نفسش برسد؛ شدیدتر از حسابرسی شریک با شریکش و مولی با بنده اش (بحار الأنوار، ج67 / 72)
امام صادق (علیه السلام) نیز فرمودند: قلب، حرم خداوند متعال است پس در حرم او غیر او را ساکن نکن. (بحار الأنوار ج67 /25) (جامع الاخبار 518)
ادامه مطلب
نمازی که می خوانیم! نمازی که باید بخوانیم!
نمازی که می خوانیم! نمازی که باید بخوانیم!
ادامه مطلب
حجت الاسلام آقابابا: در نمازت مراقب دلت باش
حجت الاسلام آقابابا: در نمازت مراقب دلت باش
کلام نورانی حضرت لقمان علیه السلام است که به فرزند خودش اشاره می کند و می گوید: پسرکم هوشیار باش و بدان که من 400 پیامبر را درک کردم. ای پسرم من به چهارصد پیغمبر خدمت کردم و از این 400 پیامبر چهار جمله را انتخاب کردم. جملات باید خیلی مهم باشد.
اولین جمله ای را که انتخاب کردم این است که در نمازت مراقب دلت باش. دوم اینکه وقتی سر سفره ای نشسته ای مراقب شکمت باش. جمله سوم هم این است که در خانه ای وارد شدی مراقب چشمت باش. جمله چهارم هم این است که در بین مردم مراقب زبانت باش. عمل به این روایت هم خیر دنیا دارد و هم خیر آخرت. روایت بسیار زیبا است. هم جنبه اخلاقی دارد و هم جنبه تربیتی و اجتماعی.
به علامه طباطبایی گفتند: مگر نماز از فحشاء و منکر دوری نمی کند؟ ایشان فرمودند: بله. گفتند: کسی نماز می خواند و آن خروجی که باید را نمی دهد. علامه طباطبایی فرمودند: نمازی که دو شرط داشته باشد: یک حضور قلب و دو اینکه نماز به موقع باشد. اگر شامل این دو شرط شد: «إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَآءِ وَالْمُنکَرِ» می شود.
حدیث قدسی است که خداوند می فرماید: بنده من تو وقتی که به نماز می ایستی انگار هزاران خدا داری و به همه فکر می کنی. اما وقتی من تو را در نماز می بینم انگار همین یک بنده را دارم.
سوال اینجا است که چه کنیم که در نماز توجه و حضور قلب داشته باشیم؟ درد ما این است که یا اول وقت نیست یا توأم با حضور قلب نیست.
شخصی خدمت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله آمد و گفت: یا رسول الله چه کار کنم که در نماز حضور قلب داشته باشم؟ می خواهی وضو بگیری با دقت وضو بگیر. رساله را که باز کنی می بینی ما برای هر کدام از حرکات وضو دعایی داریم. اگر کسی موقع وضو گرفتن آیت الکرسی را بخواند ثواب هزار رکعت نماز مستحبی را دارد. حواست را به وضو جمع کن. خود به خود یک رابطه طولی با نماز برقرار می شود.
روایت از امام صادق علیه السلام است که وقتی می خواهی شروع به قامت بستن کنی دستت را روی سینه ات قرار بده و به امام زمانت سلام کن. وقتی به امام زمانت سلام بدهی یک پیوند قلبی میان تو و امام زمان ایجاد شده است و امام شما را کمک می کند. امام باعث می شود یک پیوند قلبی میان شما و خدا برقرار شود. «السلام علیک یا صاحب الزمان»
بند دوم که لقمان به فرزندش گفت سر سفره مراقب شکمت باش. این را من باب تنبیه نمی گویم من باب یادآوری می گویم. شخصی خدمت امام صادق علیه السلام و گفت: من مدتی است که نماز صبحم قضا می شود. حضرت فرمودند: چند روز پیش کسی خرمایی به تو تعارف کرد و تو از آن خوردی. آن خرما از پول حلال تهیه نشده بود و تأثیرش را روی نماز تو گذاشت.
امروز متاسفانه بعضی از لقمه ها شبهه ناک است. لقمه شبهه ناک اعتقاد را خراب می کند. به حساب و کتاب خودتان برسید قبل از اینکه به حساب و کتاب شما برسند. حساب و کتاب یعنی همین که مراقب باشیم که چه رفتاری از خودمان نشان می دهیم. علامه مجلسی رحمت الله علیه نقل می کند که روزی حضرت عیسی علیه السلام از قبرستانی می گذشتند حواریون دور ایشان جمع شدند و حضرت اشاره ای کردند و صاحب قبر زنده شد و روی قبر نشست. پیغمبر خدا سوال کرد که از عالم برزخ چه خبر؟ گفت: ای پیغمبر خدا دست روی دلم نگذار. بیچاره شدم. در عالم برزخ گرفتارم. حضرت فرمودند: چرا؟ گفت: من در دنیا شغلم بارکشی بود. روزی باری از هیزم به من خورد داشتم این بار را جا به جا می کردم که موقع نهار شد. مقداری از این هیزم را کندم که دندانم را با آن تمیز کنم. بدون اجازه صاحبش این کار را انجام دادم و الان سالها است که گرفتار شده ام.
حلال، حساب و کتاب دارد چه برسد به حرامش. اگر همه به این روایت عمل کنند مدینه فاضله می شود. شرط ظهور زمانی محقق خواهد شد که زمینه ظهور امام عصر عجل الله تعالی فرجه فراهم می شود که منتظِر خودش را همرنگ با منتظَر کند.
اگر لقمه پاک باشد طرف سالم و صالح است. اگر لقمه سالم نباشد مثل خوارج را در پی دارد. یک لقمه شبهه ناک شما را چهل روز عقب می اندازد.
بعضی ها سوال می کنند که چه کنیم اثر لقمه شبهه ناک در ما نباشد. از کجا بدانیم شبهه ناک است؟ آیت الله العظمی بهجت رحمت الله علیه فرمودند: یک سوره حمد رویش بخوان و فوت کن هیچ چیزی ات نمی شود. البته این برای زمانی است که بدانیم شبهه ناک است. ولی یک زمانی ما واقعا می دانیم حرام است آن موقع باید پرهیز کنیم.
بند سوم لقمان به فرزندش فرمود: پسرم وقتی وارد خانه ای شدی مراقب چشمانت باش. آسیب دارد ما را تهدید می کند. مراقب نگاه هایمان باشیم. مراقب باشیم با چه کسی داریم رفت و آمد خانوادگی می کنیم. علما فرمودند: صله رحم زمانی واجب است که تو به گناه و معصیت نیفتی.
منبع : وارث
ادامه مطلب
آیا روزه گرفتن یا نگرفتن کسی که نماز نمی خواند، فرقی به حالش دارد؟
آیا روزه گرفتن یا نگرفتن کسی که نماز نمی خواند، فرقی به حالش دارد؟

تعابیری که درباره صحیح بودن یا نبودن عبادات به کار برده می شود، دو معنا می تواند داشته باشد. یک معنای آن بطلان و بی اثر بودن عبادت است و یک معنای آن عدم وجود اثر مطلوب است هر چند آثار دیگر بر آن مترتب باشد.
به عنوان مثال در روایات بیان شده است که هر کس شراب بنوشد، تا چهل روز نماز او قبول نمی شود.[۱] چنین تعابیری معنای دوم را دارند. یعنی کسی که شراب خورده، هر چند باید نماز بخواند و نمازی که او می خواند از نظر فقهی نیز صحیح است و نیازی نیست بعدا آن را قضاء نماید، اما چنین نمازی نمی توان آن عروج به آسمان ها را به همراه داشته باشد.
حال وضعیت کسی که نماز نمی خواند و روزه می گیرد نیز چنین است. نماز نخواندن روزه را باطل نمی کند. همان گونه که دروغ و غیبت و ... روزه را باطل نمی کند. مبطلات روزه تنها مواردی چون خوردن و آشامیدن و ... است که در قالب ۹ مورد در رساله ها بیان شده اند. اما طبیعتا کسی که نماز نمی خواند، بندگی خدای متعال را به نحو شایسته انجام نمی دهد. و از این جهت و به این معنا می توان گفت روزه او باطل است یعنی اثر مطلوب را ندارد.
و روزه گرفتن این چنین قطعا بهتر از ترک کردن آن است. در واقع نباید نگاه صفر و صد داشت و گمان نمود حال که فرامین الهی را در بعضی موارد انجام نمی دهیم، پس بهتر است یک مرتبه کافر شویم! انسان هر مقدار که فرامین الهی را انجام دهد، امید نجات برای او بیشتر می شود و اینکه خدای متعال او را ببخشد، تقویت خواهد شد. وعده ای که خدای متعال آن را بیان نموده و فرموده:
«وَ آخَرُونَ اعْتَرَفُوا بِذُنُوبِهِمْ خَلَطُوا عَمَلاً صالِحاً وَ آخَرَ سَیِّئاً عَسَى اللَّهُ أَنْ یَتُوبَ عَلَیْهِمْ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحیمٌ[توبه/۱۰۲] و گروهى دیگر، به گناهان خود اعتراف كردند و كار خوب و بد را به هم آمیختند امید مى رود كه خداوند توبه آنها را بپذیرد به یقین، خداوند آمرزنده و مهربان است!»
و باید در نظر داشت که هر بندگی سبب نورانیت قلب می شود و هر گناه سبب تاریکی آن می گردد. و برای اینکه قلب به وضعیت مطلوب برسد، باید بر حجم بندگی ها افزود و از گناهان کم کرد. و ناامیدی از رسیدن به وضعیت مطلوب نیز خود از وسوسه های شیطان، و از گناهان بزرگ است که انسان همیشه باید به خدای متعال و عنایات او امید داشته باشد و بداند تا زمانی که در این دنیا حضور دارد، فرصت جبران و بازگشت از خطاها برای او وجود دارد.
[۱]. تحف العقول ص: ۲۰۳.
منبع: شهر سوال
ادامه مطلب