هر کسی بخواهد حاجتش روا شود به نماز بیایستد. پس نماز یکی از مهم ترین عواملی است که توجه و نظر الهی را به سوی بنده جلب می کند و زمینه برآورد شدن حاجت ها می شود. امام صادق علیه السلام به مردم هشدار می دهد که نماز را به گونه ای به جا آورید که حاجتی دارید، یعنی وقتی پیش کسی می روید و حاجتی دارید، چگونه عمل می کنید، در پیشگاه خداوند نیز این گونه باشید و مساله را مهم دانسته و سبک مشمارید، ایشان می فرماید: اِذا قامَ الْعَبْدُ فِى الصَّلاهِ مَخَفَّفَ صَلاتَهُ قالَ اللّهُ تَبارَکَ وَ تَعالى لِمَلائِکَتِهِ: اَما تَرَوْنَ اِلى عَبْدى کَانَّهُ یَرى اَنَّ قَضاءَ حَوائِجِهِ بِیَدِ غَیْرى! اَما یَعْلَمُ اَنَّقَضاءَ حَوائِجِهِ بِیَدى؟ هرگاه بنده اى به نماز بایستد و آن را سبک به جا آورد، خداوند به فرشتگانش مى گوید: به بنده ام نمى نگرید؟ گویا برآوردن حاجت هایش را به دست کسى جز من مى داند؟ آیا او نمى داند تأمین نیازهایش به دست من است؟

(کافى، ج ۳، ص ۲۶۹، ح ۱۰)

منبع : سما موس