آیا می توانم به خواستگارِ بی نمازم جواب مثبت دهم؟

درباره چنین خواستگاری دو حالت مي تواند وجود داشته باشد:

حالت اول: مشكل نماز نخواندن ايشان، يك مشكل عقيدتى نيست بلكه يك حالت روانى گذرايى است كه معمولاً در مراحلى از زندگى انسان ها رخ مى دهد.

بطور مثال نداشتن انگيزه قوى براى خواندن نماز، آگاه نبودن از فلسفه و اسرار نماز، داشتن سؤال و ابهام نسبت به بعضى از مسائل اعتقادى، آگاه نبودن از فلسفه و اسرار نماز كه در صورت ازدواج با چنين فردي مي توان او را نسبت به انجام نماز تشويق كرد و ممکن است این روش ها پاسخ دهد كه البته اين امر مهم، احتياج به زمان، صبر و حوصله خواهد داشت. كسي كه مي خواهد به چنين خواستگاري پاسخ مثبت دهد بايد تمامي سختي هاي مسير را نيز در نظر گرفته و با كنار گذاشتن احساسات خود تصميمي عاقلانه اتخاذ نمايد تا در آينده گرفتار پشيماني و حسرت نگردد.

حالت دوم؛ اين است كه مشكل نماز نخواندن ايشان ناشي از ضعف اعتقاد و ايمان وي مي باشد در اين صورت مساله عدم كفويت و نابرابري در ايمان به وجود مي آيد و ثمره ي آن چيزي جز كشمكش وآشفتگي هاي رواني در زندگي مشترك آينده تان نخواهد بود. زيراكسي كه پاي بند به دين (كه اصلي ترين مسأله زندگي است) نباشد هيچ تضميني وجود ندارد كه پاي بند به رعايت حقوق همسر و زندگي مشترك باشد.

در پایان چند توصیه می کنیم:

در مورد خواستگار نسبت به ميزان پايبندي وي به مسائل اعتقادي بايد تحقيقات لازم صورت پذيرد.

ملاك قضاوت و تصميم گيري نسبت به افراد، وضعيت فعلي آنها مي باشد و نمي توان به وعده ی نماز خوان شدن در آينده و يا توانايي خود نسبت به نماز خوان نمودن شوهر آينده اطمينان نمود.

به گفته هاي خواستگار صد در صد اعتماد نكنيد و تحقيق از كانال هاي ديگر را فراموش نكرده و در اين زمينه از بررسي وضعيت خانواده، دوستان، رفت وآمد ها و... در تشخيص شخصيت افراد غافل نشويد.