یکى از نیکان در مسجد در حین نماز بود که...

یکى از نیکان در مسجد در حین نماز بود که: یکى از ستون هاى مسجد خراب شد.مردم بر آن جمع شدند، چون آن شخص [از نماز] فارغ شد از سبب اجتماع مردمپرسید، گفتند: ستون مسجد افتاد.گفت نفهمیدم» 1
[26] محجة البیضاء، ج 1، ص 397
ادامه مطلب
حضور قلب در نماز یعنی چه؟

حضور قلب هم این است که شما وقتی دارید نماز می خوانید، حسّتان این باشد که دارید با یکی حرف میزنید؛ یک مخاطبی دارید. این حس خیلی با ارزش است ؛ اگر این حس بود ولو انسان ترجمه الفاظ نماز را هم به طور کامل نداند، باز آن حضور قلب حاضر و حاصل است.
آیت الله خامنه ای ۹۰/۴/۱۳
ادامه مطلب
نمازی مۆثر است که با حضور قلب باشد!
نمازی مۆثر است که با حضور قلب باشد!
آن نمازی روی قلب انسان مۆثّر است که با حضور قلب باشد، نه هر نمازی. حضور قلب هم، ابتدا متوقف بر دو چیز است: یک؛ فراقت وقت و دو؛ فراقت قلب. در بین عبادات، یک عبادت است که مخلوق با خالقش و عبد با ربّش در آن، بدون واسطه و رویاروی او سخن میگوید و آن نماز است. در نماز، عبد با ربّش سخن میگوید و با او مواجهه دارد. کدام نماز است که چهره به چهره میشود و عبد، ربّش را میبیند؟ کدام نماز است که موجب میشود، انسان دل از ما سوی الله ببُرد و تمام سراسر دلش را، حبّ به معبودش، فرا بگیرد؟ آن نماز است که، یک؛ فراقت وقت را رعایت کرده باشد و دو؛ فراقت قلب را. تازه این دو مقدّمه هستند.
فراقت قلب، یعنی در این وقت که میخواهم نماز بخوانم، دلم را از تمام تعلّقاتی که دارد و افکاری که در آن است، فارق کنم. در نماز به فکر مال، جاه، اولاد و مسائل غیر خدا نباشم. در این وقت که میخواهم نماز بخوانم، روی دلم به سوی خدا باشد
ادامه مطلب
چگونه در نماز حواسمان پرت نشود
نماز، پرستش و اظهاربندگی به درگاه پروردگار یگانه است. اگر هنگام خواندن نماز، حضور قلب ندارید و یا حواستان متوجه جای دیگری می شود، پاسخ و توصیه آیت الله وحید خراسانی به این سوال که چه کنیم تا در نماز حواسمان پرت نشده و توجّهمان به خدای تعالی باشد را بخوانید.
آیت الله وحید خراسانی : چگونه در نماز حواسمان پرت نشود
بعضی از اموری که برای حضور قلب در نماز سفارش شده است عبارتند از:
اول: وضو را با توجه و حضور قلب انجام دهد از امام رضا علیه السلام روایت شده که وضو موجب طهارت و تزکیهی دل است.1
دوم: در عظمت نماز و در روایاتی که دربارهی نماز وارد شده تأمّل نماید.
سوم: مانند کسی نماز بخواند که گویا با نماز وداع میکند و دیگر فرصت نماز خواندن را نخواهد یافت.2
چهارم: وقتی رو به قبله مینماید سعی کند که دنیا و مافیها و خلق و آنچه به آن مشغولند را فراموش نماید و قلب خود را از آنها تهی نماید.
پنجم: نماز را با تأنّی و آرامش بخواند.
ششم: اینکه بداند از آن هنگام که وارد نماز میشود، تا آن لحظهای که از نماز خارج میشود، خدای تعالی به او رو کرده و نظر مینماید، و ملکی بالای سر او ایستاده و میگوید: ای نمازگزار اگر میدانستی چه کسی به تو نظر مینماید و با چه کسی مناجات میکنی هرگز از او رو بر نمیگرداندی و ابداً از جای خود بر نمیخواستی.3
هفتم: اینکه بداند که در حال نماز از بالای سرش تا کرانهی آسمان، رحمت خدا بر او سایه انداخته و ملائکه الهی از اطراف او تا افق سماء او را در بر گرفتهاند.4
هشتم: آنچه در نماز مکروه است به جا نیاورید و به آنچه فضیلت نماز را می افزاید اهتمام نمائید مثل انگشتر عقیق به دست نمودن و لباس پاکیزه پوشیدن و خود را خوشبو نمودن و شانه و مسواک زدن.
پینوشت:
1. وسائل الشیعه، ۱/۳۶۷، ابواب وضو، باب۱، ح۹٫
2. مجالس صدوق و ثواب الاعمال؛ قال ابوعبدالله الصادق: اذا صلّیت صلاة فریضة فصلّها لوقتها صلاة مودّع یخاف ان لا یعود الیها ابدا.
3. وسائل الشیعه ابواب اعداد فرائض، باب ۸، حدیث ۵٫
4. همان.
ادامه مطلب