حق امام جماعت این است که:

بدانی سفارت و وساطت بین تو و خدا، و نمایندگی تو را در ورود به پیشگاه پروردگار متعال به عهده گرفته است، وی از جانب تو سخن می‏گوید، نه تو از ناحیه او، او برای تو دعا می‏کند، نه تو برای او، او برای تو طلب فیض و رحمت از خدا می‏نماید، نه تو درباره او، هم ایستادن در پیشگاه خداوند، و درخواست و دعا را از تو، کفایت کرده نه تو برای او، اگر در هر یک از این مراحل کوتاهی شود، او مقصر است نه تو. اگر گنهکار باشد (برخلاف وظیفه خود رفتار کند) تو شریک جرم او نیستی. (نماز تو نیز در صورتی که او را به عدالت می‏شناختی و به او اقتدا کردی، باطل نیست) با اینکه در مقابل این حق و خدمت احسانی به او نکرده‏ای پس او جانش را سپر جان تو، و نمازش را سپر نماز تو قرار داده است، بنابراین، باید از این خدمت و محبتش قدردانی کنی و حق او را بشناسی. و نمی‏شود کاری را ترک کند و یا انجام داد مگر به کمک خداوند تبارک و تعالی.
(تحف العقول، رساله حقوق علی بن الحسین (ع) )