برپایی نماز

در آیات زیادی برپایی نماز در کنار «ایتاء زکوة‏» ; پرداختن زکات آمده است .
تکیه بر این دو رکن، در حقیقت‏برای بیان این واقعیت است که مسلمان شایسته،هم در پیوند با خداوند باید ارتباط عاشقانه و صمیمی داشته باشد و هم در رابطه با مردم بی‏تفاوت نبوده و وظایف واجب و مستحب مالی خود را انجام داده، به فکر محرومان جامعه باشد . عالی‏ترین شکل ارتباط عاشقانه با خداوندنماز است و بهترین شیوه ارتباط با مردم حل مشکلات مادی آنهاست که با ادای وظایف مالی، از سوی مسلمانان این مهم برآورده می‏شود . (1) در قرآن کریم «اقامه نماز» و «ایتاء زکوة‏» به عنوان محک ایمان، تقوی، اخلاص و . . . شمرده شده (2) و این دو در حقیقت اولین گام وفاداری به دین معرفی شده‏اند .قرآن کریم درباره برخورد با مشرکین می‏فرماید: «فان تابوا و اقاموا الصلاةو آتوا الزکوة فخلوا سبیلهم; (3) هرگاه توبه کنند و نماز را برپا دارند و زکات را بپردازند، آنها را رها ساخته و مزاحمشان نشوید . . . .»
در آیه دیگری آمده است «فان تابوا و اقاموا الصلوة و آتوا الزکوة فاخوانکم فی الدین; (4) پس اگر توبه کردند و نماز را برپا داشته و زکات را بپردازند پس برادران دینی شما هستند . . .» .

پی نوشت ها:

1) این برداشت در مواردی از تفسیر ارزشمند المیزان آمده است . از جمله ج‏9، ص‏328; ج‏15، ص‏127 و ج‏15، ص‏340، (چاپ بیروت) .
2) بقره (2) آیه 3; انفال (8)، آیه 3; رعد (13) آیه‏22; لقمان (31) آیه‏3 و حج (22) آیه‏35 و . . . .
3) توبه (9) آیه‏5 .
4) همان، آیه‏11 .