نماز، نور چشم پیامبر(ص)

آن حضرت به ابوذر فرمودند: یَا أَبَاذَرٍّ جَعَلَ اللَّهُ جَلَّ ثَنَاؤُهُ قُرَّهَ عَیْنِی فِی الصَّلَاهِ- و حَبَّبَ إِلَیَّ الصَّلَاهَ- کَمَا حَبَّبَ إِلَى الْجَائِعِ الطَّعَامَ و إِلَى الظَّمْآنِ الْمَاءَ- وإِنَّ الْجَائِعَ إِذَا أَکَلَ شَبِعَ و إِنَ ‏الظَّمْآنَ إِذَا شَرِبَ رَوِیَ- و أَنَا لَا أَشْبَعُ مِنَ الصَّلَاهِ"؛ ای اباذر خداوند نور چشم مرا در نماز قرار داده است و چنان مرا مشتاق نماز کرده که گرسنه را مشتاق به غذا و تشنه را مشتاق به آب و اشتیاق گرسنه و تشنه به غذا و آب گذرا است ولی من از نماز سیر نمی‌شوم.[1]

[1]. مجلسی، بحار الأنوار، ج‏74، ص77، باب 4 ما أوصى به رسول الله ص إلى أبی ذر رحمه الله ... .