رابطه مردم با نماز از منظر قران کریم

مجموعه عناوینی که امروزه تحت عنوان «خودآزمایی» در لابلای مجموعه کتاب‌های درسی، روانشناسی، تربیتی و... وجود دارند ابزاری هستند که تا حدی زیادی به ما کمک می‌کند تا وضعیتمان را نسبت به مساله ی مورد نظر بسنجیم.

اما آیا تا حالا شده کمی در مورد رابطه‌مان با نماز بیندیشیم و ببینیم که برخورد ما با نماز چگونه است؟

در قسمتی از این مقاله بر آن شدیم که با توجه به آیات قرآن کریم، نحوه ی برخورد مردم را با نماز را بیان کنیم:

1) عده‌ای ایمان ندارند و نماز نمی‌خوانند: «فَلا صَدَّقَ وَ لا صَلَّى»[قیامة، 31]

2) عده‌ای مانع نماز دیگران می‌شوند: «أَ رَأَیْتَ الَّذِی یَنْهى‏ * عَبْداً إِذا صَلَّى»[علق 9 ،10]

3) عده‌ای نماز را مسخره می‌کنند: «وَ إِذا نادَیْتُمْ إِلَى الصَّلاةِ اتَّخَذُوها هُزُواً وَ لَعِباً»[مائده 58]

4) عده‌ای بی‌نشاط نماز می‌خوانند: «وَ إِذا قامُوا إِلَى الصَّلاةِ قامُوا کُسالى»[نساء 142]

5) عده‌ای گاهی نماز می‌خوانند و گاهی نماز نمی‌خوانند: «(فَوَیْلٌ لِلْمُصَلِّینَ * الَّذِینَ هُمْ عَنْ صَلاتِهِمْ ساهُونَ»[ماعون 4 – 5]

6) عده‌ای به خاطر رسیدن به دنیا، از نماز کم می‌گذارند: «وَ إِذا رَأَوْا تِجارَةً أَوْ لَهْواً انْفَضُّوا إِلَیْها وَ تَرَکُوکَ قائِماً»[جمعه، 10]