اسرار تشهد

قال الصادق - علیه السلام -:
التشهد ثناء علی الله تعالی. فکن عبداً له فی السر خاضعاً له فی الفعل کما انک عبد له بالقول و الدعوی. وصل صدق لسانک بصفاء صدق سرک فانه خلقک عبداً و امرک ان تعبده بقلبک و لسانک و جوارحک، و ان تحقق عبودیتک له بربوبیته لک، و تعلم ان نواصی الخلق بیده فلیس لهم نفس و لا لحظ الا باذنه و ارادته قال الله - عزوجل -: و ربک یخلق ما یشاء و یختار ما کان لهم الخیرة: امرهم سبحان الله و تعالی عما یشرکون فکن عبداً شاکراً بالفعل کما انک عبد ذاکر بالقول و الدعوی. و صل صدق لسانک بصفاء سرک فانه خلقک؛ فعزوجل ان یکون ارادة و مشیة لاحد الا بسابق ارادته و مشیته. فاستعمل العبودیة فی الرضا بحکمه و بالعبادة فی اداء اوامره. و قد امرک بالصلوة علی نبیه محمد - صلی الله علیه و آله - فاوصل صلوته بصلوته و طاعته بطاعته و شهادته بشهادته. و انظر لا یفوتک برکات معرفة حرمته، فتحرم عن فائدة صلوته و امره بالاستغفار لک و الشفاعة فیک ان اتیت بالجواجب فی الامر و النهی و السنن و الاداب؛ و تعلم جلیل مرتبته عند الله - عزوجل -؛
تشهد ستایش خداوند تعالی است؛ پس در باطن و ضمیر بنده او و در عمل و کردار خاضع برای او باش، همچنان که در سخن و ادعا بنده او هستی و راستی زبانت را به صفای صدق ضمیرت بپیوند، که او تو را بنده آفریده و دستورت داده تا با قلب و زبان و (همه) اعضا و جوارحت عبادتش کنی و بدان جهت که او پروردگار تو است، بندگی او نمایی، و بدانی که اختیار و سرنوشت خلق به دست اوست و کس را یارای هیچ نفسی و نیم نگاهی جز به توان و خواست او نیست و جز با اجازه و اراده او قادر به انجام کوچکترین کاری در مملکت او نمی‏باشد خداوند عزوجل فرموده: پروردگار تو آنچه بخواهد می‏آفریند و انتخاب و اختیار می‏کند و آنان را در کارهایشان گزینش و انتخاب نیست، منزه و برتر است خدا از آنچه شرک می‏ورزند پس بنده سپاسگزار خدا باش در عمل، آن سان که به زبان و و ادعا ذکر او گویی، و راستی زبانت را به صفای ضمیرت بپیوند که او تو را آفریده (و از درونت آگاه است) پس برتر و والاتر از آن است که کسی را بدون آنکه نخست او اراده کند، اراده‏ای باشد؛ پس با تسلیم و رضا به فرمان او باش و با عبادت کردن به وسیله انجام اوامرش بندگی به جای آر و تو را به صلوات بر پیامبرش محمد (ص) امر کرده، پس نماز خدا را با صلوات بر پیامبر (ص) و طاعت او را با طاعت آن حضرت و شهادت (به وحدانیت) او را به شهادت (به رسالت) آنجناب وصل کن، و بکوش تا برکات معرفت حرمت آن جناب از دستت نرود و از بهره درود فرستادن او (اشاره به آیه 103 سوره توبه) غافل نشوی که اگر به آنچه فعل یا ترکش واجب است و به سنن و آداب عمل کنی، و مرتبت بلند او را نزد خداوند بدانی او به فرمان خدا برایت استغفار کند و درباره‏ات شفاعت نماید (اشاره به آیه 159 سوره آل عمران و آیات دیگر).
(مصباح الشریعة، باب 17، بحارالانوار، ج 82، ص 284)