دعای طلب مغفرت و عافیت‏

مرحوم ملا محسن فیض کاشانی - علیه الرحمة - دعای مذکور قبل را به صورت کامل‏تر چنین آورده و ترجمه کرده است:
لا اله الا الله الحلیم و الکریم، لا اله الا الله العلی العظیم، سبحان الله رب السموات السبع، و رب الارضین السبع و ما فیهن و ما بینهن و ما تحتهن و، رب العرض العظیم، و الحمد لله رب العالمین، اللهم اغفرلنا و ارحمنا و عافنا و اعف عنا فی الدنیا و الاخرة انک علی کل شی‏ء قدیر؛
نیست معبودی بجز مبعود بحق سزاوار پرستش، مستجمع کمالات که بردبار و بخشنده است، نیست معبودی جز خدای یکتا و جامع همه صفات و کمال که بلند مرتبه و بزرگ است پاک و مقدس است خدا که پروردگار آسمانهای هفت گانه است و پروردگار زمینهای هفتگانه است و پروردگار آنچه در آسمانها و زمینها است و آنچه که در میان آنها است و پروردگار عرش بزرگی است که عبارت از علم حق سبحانه و تعالی است به جمیع مخلوقات، یا جرمی که محیط است به تمامی اجساد و همه ستایشها و آفرینها مر خدایی را است که آفریننده جهانیان است بار خدایا! ما را بیامرز و بر ما رحم کن و ما را از آفتها نگاه دار و از بدیهای ما درگذر در این جهان (دنیا) و در آن جهان (آخرت) به درستی که تو بر همه چیز توانایی.
(ترجمه الصلوة، ص 51)