ذکر العفو در قنوت نماز وتر
ذکر العفو در قنوت نماز وتر
قال الصادق - علیه السلام -:
و کان علی بن الحسین سید العابدین - علیه السلام - یقول: العفو العفو ثلاثماة مرة فی الوتر فی السحر؛
امام سجاد (ع) در (قنوت) نماز وتر در وقت سحر سیصد بار میگفت: العفو، العفو.
(وسائل الشیعه، ج 4، ص 610)
ادامه مطلب
دعای امیرالمؤمنین (ع) در قنوت
دعای امیرالمؤمنین (ع) در قنوت
و اختار ابن ابی عقیل الدعاء بما روی عن امیرالمؤمنین - علیه السلام - فی القنوت:
اللهم الیک شخصت الابصار ونقلت الاقدام، و رفعت الایدی، و مدت الاعناق، و انت دعیت بالالسن و الیک سرهم و نجواهم فی الاعمال ربنا افتح بیننا و بین قومنا بالحق و انت خیرالفاتحین، اللهم انا نشکو الیک غیبة نبینا و قلة عددنا و کثرة عدونا، و تظاهر الاعداء علینا، و وقوع الفتن بنا، ففرج ذلک اللهم بعدل تظهرة و امام حق تعرفه اله الحق امین رب العالمین؛
ابن ابی عقیل این دعا را از علی (ع) برای قنوت برگزیده است؛ بار خدایا! چشمها به سوی تو است و گامها به سوی تو آمده و دستها برایت برداشته شده و گردنها کشیده شده و تو با زبانها خوانده میشوی و پنهان و نجوای اعمال بندگان نزد تو است خدایا! میان ما و قوممان حق را فاتح کن و تو بهترین فاتحانی خدایا! دوری پیامبر و کمی تعدادها و زیادی دشمنان و پیروزی آنها بر ما و رو آوردن فتنهها به سوی ما را به تو شکوه میکنیم پس گشایش برسان با عدلی که ظاهر میسازی و پیشوای حقی که میشناسی آمین ای خدای جهانیان.
(بحارالانوار، ج 85، ص297)
ادامه مطلب
طول دادن قنوت نماز وتر
طول دادن قنوت نماز وتر
قال رسول الله - صلی الله علیه و آله -:
اطولکم قنوتاً فی الوتر اطولکم راحة یوم القیامة فی الموقوف؛
هرقدر که قنوت شما در نماز وتر طولانیتر باشد، آسایش شما در موقف قیامت بیشتر است.
(بحارالانوار، ج 87، ص 287)
ادامه مطلب
دعایی از امام باقر (ع)
دعایی از امام باقر (ع)
قال الباقر - علیه السلام -:
تقول فی قنوت الفریضة فی الایام کلها الا فی الجمعة اللهم انی اسئلک لی و لوالدی و لولدی و اهل بیتی و اخوانی فیک الیقین و العفو و المعافاة و الرحمة و العافیة فی الدنیا و الاخرة؛
امام باقر (ع) خواندن این دعا را در قنوت نمازهای واجب، غیر از نماز جمعه سفارش فرمود: خدایا من از تو برای خود و پدر و مادر و فرزندانم و خاندان و برادران خود، میخواهم که یقین به خودت و بخشش و عفو و مهربانی و تندرستی در دنیا و آخرت عطا کنی.
(بحارالانوار، ج 85، ص 209)
ادامه مطلب