اخلاص در عبادت
اخلاص در عبادت
قال علی - علیه السلام -:
طوبی لمن اخلص لله العبادة و الدعاء، و لم یشتغل قلبه بما تراه عیناه و لم ینس ذکر الله بما تسمع اذناه، و لم یحزن صدره بما اعطی غیره؛
خوشا به حال کسانی که خالصانه بندگی خداوند کند و قلبش متوجه آنچه که میبیند نگردد و به جهت آنچه میشنود، از یاد خداوند غافل نشود و سینهاش به سبب آنچه به دیگران داده شده است محزون نگردد.
(بحارالانوار، ج 81، ص 261)
ادامه مطلب
نمازگزاری که به حریم مؤمنین مینگرد
نمازگزاری که به حریم مؤمنین مینگرد
فیما اوحی الله الی داود - علیه السلام -:
یا داود! لربما صلی العبد، فاضرب بها وجهه و احجب عنی صوته. اتدری من ذلک یا داود؟ ذلک الذی یکثر الالتفات الی حرم المؤمنین بعین الفسق، و ذلک الذی حدثته نفسه لو ولی امراً لضرب فیه الاعناق ظلماً؛
ای داود! چه بسا بندهای نماز میخواند و من آن نماز را به صورتش میزنم و حجابی میان او و خود قرار میدهم که صدای (قرائت) او را نشنوم ای داود! آیا میدانی که آن نمازگزار کیست؟ او کسی است که زیاد به خانه و حریم مؤمنان با دیده فسق و فساد نگاه میکند این شخص کسی است که نفسش او را وسوسه نموده و با خود چنین میاندیشد که اگر امیر و حاکم بر مردم شود، ظالمانه خون بریزد.
(بحارالانوار، ج 84، ص 257)
ادامه مطلب
پیروی از هوای نفس
پیروی از هوای نفس
قال علی - علیه السلام -:
لو صمت الدهر کله و قعدت اللیل کله و قتلت بین الرکن و المقام، بعثک الله مع هواک بالغاً ما بلغ، ان فی جنة ففی جنة و ان نار ففی نار؛
اگر همه روزگار خود را روزه و شبها را در نماز شب به سر بری و در میان رکن و مقام کشته شوی، خداوند تو را (در قیامت) با هوای نفس محشور میکند پس اگر هوای دل تو الهی بود، به بهشت خواهی رفت و اگر جهنمی بود، به جهنم داخل میشوی.
(سفینة البحار، ج 2، ص 827)
ادامه مطلب