ویژگی نمازگزار حقیقی‏

قال الصادق - علیه السلام -:
قال الله - تبارک و تعالی - انما اقبل الصلاة لمن تواضع لعظمتی و یکف نفسه عن الشهوات من اجلی، و یقطع نهاره بذکری و لا یتعاظم علی خلقی و یطعم الجائع و یکسوالعاری، ویرحم المصاب و یؤوی الغریب. فذلک یشرق نوره مثل الشمس؛
خداوند تبارک و تعالی می‏فرماید: همانا نماز کسی را قبول می‏کنم که:
1 - دربرابر عظمتم تواضع کند و برایم خاکسار باشد.
2 - برای رضای من از شهوت‏ها دوری جوید؛
3 - روزهایش را با ذکر من به شب رساند؛
4 - بر بندگانم فخری نفروشد؛
5 - گرسنگان را سیر کند؛
6 - برهنگان را بپوشاند؛
7 - بر مصیبت دیدگان رحم کند؛
8 - بی‏پناهان را پناه دهد؛
اوست که نور (بندگی‏اش) مانند خورشید می‏درخشد.
(بحارالانوار، ج 69، ص 391)