استغفار ملائکه برای هر کس که بعد از نماز در جانمازش بنشیند
استغفار ملائکه برای هر کس که بعد از نماز در جانمازش بنشیند
متاسفانه بسیاری از ما بعد از نماز به سرعت از محل نماز فرار می کنیم!!
ببینید مطابق این روایت شریف از چه برکاتی محروم می شویم:
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:
إنَّ العَبدَ إذا جَلَسَ فی مُصَلّاهُ بَعدَ الصَّلاةِ، صَلَّت عَلَیهِ المَلائِکَةُ، وصَلاتُهُم عَلَیهِ: اللّهُمَّ اغفِر لَهُ، اللّهُمَّ ارحَمهُ. وإن جَلَسَ یَنتَظِرُ الصَّلاةَ صَلَّت عَلَیهِ المَلائِکَةُ، وصَلاتُهُم عَلَیهِ: اللّهُمَّ اغفِر لَهُ، اللّهُمَّ ارحَمهُ.
بنده، هرگاه بعد از نماز در جانمازش بنشیند، فرشتگان بر او درود مىفرستند و درودشان بر او: «بار خدایا! او را بیامرز. بار خدایا! بر او رحمت آور» است. اگر هم منتظر نماز بنشیند، باز فرشتگان بر او درود مىفرستند، و درودشان بر او «بار خدایا! او را بیامرز؛ بار خدایا! بر او رحمت آور» است.
مسند ابن حنبل: ج 1 ص 303 ح 1218، شعب الإیمان: ج 3 ص 86 ح 2961 کلاهما عن أبی عبد الرحمن عن الإمام علیّ علیه السلام، المصنّف لابن أبی شیبة: ج 1 ص 440 ح 9 نحوه، کنز العمّال: ج 7 ص 322 ح 19072.
ادامه مطلب
سه چيز است كه اگر مردم آثار آن را مى دانستند ...
سه چيز است كه اگر مردم آثار آن را مى دانستند ...
پيامبر اکرم صلّي الله عليه و آله فرمودند:
سه چيز است كه اگر مردم آثار آن را مى دانستند، به جهت حريص بودن به خير و بركتى كه در آنها هست، به قرعه متوسل مى شدند:
اذان نماز، شتاب به نماز جماعت و نماز در صف اول.
كنزالعمّال، ح ۴۳۲۳۵
ادامه مطلب
روایاتی در رابطه با آثار طولانیکردن رکوع و سجده

1. امام علی(ع) به نقل از پیامبر خدا(ص): «اگر میخواهى خداوند، تو را با من محشور فرماید، در پیشگاه خداى یگانه قهّار، سجدهات را طولانى کن».[1]
2. امام صادق(ع): «بر شما باد که رکوع و سجود خود را طولانى کنید؛ چرا که وقتی انسان رکوع و سجود خود را طولانى کند فریاد ابلیس برآید که: اى واى! او اطاعت کرد و من عصیان کردم. او سجده کرد و من طغیان کردم».[2]
3. امام صادق(ع): «سه چیز است که اگر مؤمن آنها را بداند [و بدانها عمل کند]، موجب افزایش عمر و پایدارى نعمت بر او خواهد شد». پرسیده شد: آن سه چیز کداماند؟ فرمود: «طول دادن رکوع و سجود در نمازش؛ طول دادن نشستن بر سر سفره خویش، آنگاه که دیگران را بر سر سفره خود غذا میدهد؛ و نیکى کردن به خانوادهاش».[3]
4. بُرید عِجلى: به امام باقر(ع) گفتم: کدامیک در نماز فضیلتش بیشتر است: قرائتِ بسیار یا طول دادن رکوع و سجود؟ فرمود: «طول دادن رکوع و سجود در نماز، فضیلتش بیشتر است...» .[4]
5. سَماعه: از ایشان (احتمالاً امام صادق ع) پرسیدم آیا رکوع و سجود در قرآن نازل شده است؟ فرمود: «بلى، گفته خداى عزّ و جلّ: اى ایمان آورندگان، رکوع و سجود کنید[5]». پس گفتم: حد رکوع و سجود چیست؟ فرمود: «آنچه از رکوع کفایت میکند، سه تسبیح است. میگویى: سبحان الله، سبحان الله، تا سه بار و هر کس که توان طول دادن رکوع و سجودش را دارد، آن دو را تا آنجا که میتواند با تسبیح و ستایش و بزرگداشت خداوند و دعا و زارى طولانی کند که بنده در سجده از هر وقت دیگر به پروردگارش نزدیکتر است. و اما امام هنگامى که براى مردم اقامه جماعت میکند، سزاوار نیست که نماز را با آنان طول دهد؛ زیرا در میان مردم، اشخاص ناتوان و گرفتار هستند؛ همانا پیامبر خدا(ص) هنگامى که با مردم نماز میخواند بر آنان سبک میگرفت».[6]
ادامه مطلب
۲۱ نشانه نماز در قرآن

در زندگی دنیا، اوج محبت و علاقه و دلدادگی یک شخص نسبت به دیگری را، در محبت مادر، نسبت به فرزندش می بینیم. مادر اگر بخواهد نهایت علاقه خود به فرزندش را ابراز نماید، با دریایی از احساس به فرزندش می گوید: فرزندم تو، تو نور چشم منی.
پیامبر عزیز اسلام(ص) نیز وقتی می خواهد، نور چشم خود را معرفی نماید، با قلبی سرشار از ایمان و دلی لبریز از احساس می فرماید: «جُعِلَ قُرّةُ عینی فی الصَّلاةِ» خداوند، نور چشم من را در نماز قرار داده است. ...
ادامه مطلب