قرآن و سرزنش نمازگزاران
قرآن و سرزنش نمازگزاران
حقايقي که در قرآن کريم بيان شده است، در صورتي که انسان آنها را در وجود خودش به کمال برساند و حقيقت را تبديل به حقيقت جامع کند، بدون شک با به کمال رساندن حقايق و جامع نمودن حقيقت، به رحمت وجود مقدّس حضرت حق خواهد رسيد. من دو نمونه از اين حقايق بيان شدة قرآن کريم را برايتان ميگويم. خود شما هم تصديق خواهيد فرمود که جز با کمال رساندن اين حقايق، يا با جامع نمودن حق، دسترسي به رحمت پروردگار ميسّر نخواهد بود....
ادامه مطلب
نمازهای مثبت و منفی در قرآن
نمازهای مثبت و منفی در قرآن

اگر یک نگاهی به قرآن بکنیم و کارهایمان را با معیارها اندازه بگیریم ، می بینیم که حتی بهترین کار ما که نماز است ،درقرآن چند رقم مطرح شده است .....
ادامه مطلب
سيماي نماز در قرآن
سيماي نماز در قرآن
صلوه (نماز)به معناي دعا، رحمت، سلام و درود است. معناي معروف آن، عبادت ويژه اي است که هر مسلمان روزانه حداقل 5 بار و 17 رکعت به جا مي آورد. در قرآن بيش از 90 مرتبه از نماز سخن به ميان آمده است. نماز رکن اصلي دين است و بايد اصلي ترين جايگاه را در زندگي مردم داشته باشد. اگر قبول درگاه خداوند شود، عبادت هاي ديگر نيز قبول مي شود و اگر قبول نشود، عبادت هاي ديگر نيز قبول نخواهد شد. اول چيزي که در قيامت مورد سنجش و حساب رسي قرار مي گيرد، نماز است.
زندگي نکبت بار و سخت در اثر اعراض از ياد خدا و نماز(طه:124)
ماهيت و اهميت نماز
- نماز مهم ترين ياد خدا (طه:14)
- نماز ميزان سنجش اعمال (بقره : 45)
- نماز تشکر از ولي نعمت (بقره:21)
- نماز نشانه ي ايمان به معاد (انعم: 92)
- بايد از نماز ياري خواست (بقره : 153)
- چرا کافران از نماز شما ناراحت هستند؟ (مائده:58)
- نماز شرط برادري و اخوت (توبه : 11)
- نماز، جنگ با شيطان (آل عمران: 38و39)
- عبادتي که تعطيل بردار نيست (مريم:31)
- وظيفه ي همگاني (احزاب: 33)
- نماز در بزرگ ترين سوره هم وجود دارد (بقره:3)
- در کوچک ترين سوره هم وجود دارد (کوثر:2)
- اهميت نماز جمعه (جمعه:9).
نماز در تمام اديان
- دعاي حضرت ابراهيم (ع) در مورد نماز (ابراهيم:37 و 40)
- اسماعيل (ع) خانواده اش را به نماز امر مي کرد (مريم:55)
- پيمان بني اسرائيل و سفارش به نماز (بقره:83)
- نماز در شريعت موسي (ع) (طه:24، ليل:78)
- نماز در دين شعيب (ع) (هود:87)
- سفارش نماز از سوي لقمان به فرزندش (لقمان:17)
- عيسي (ع)به نماز سفارش کرده است (مريم:35)
- دستور به نماز در اسلام(حج:78، مزمل:20)
- تأکيد بر نماز در قرآن (روم:31).
نمازگزاران
- نماز از صفات پرهيزکاران (بقره:3)
- اقامه ي نماز از نشانه هاي محسنين(نيکوکاران)(لقمان:4)
- از صفات مخبتين(متواضعان)(حج:35)
- از صفات اهل ايمان(شوري:38)
- از صفات اولياي خدا(نور:37)
- محافظت از نماز از صفات مومنين (معارج:34)
- مؤمنين راستين در هيچ موقعيتي نماز را ترک نمي کنند(حج:41)
- از نشانه هاي دين استوار(بينه:5)
- پاي داري در نماز از صفات نمازگزاران (معارج:23).
براي نماز و در راه نماز
- سوز و تلاش براي نماز (آل عمران:35)
- تحمل آوارگي و هجرت به خاطر نماز(ابراهيم:37)
- خون دادن براي حفظ نماز(حج:40)
- اقامه ي نماز، اولين وظيفه ي امت حزب الله(حجر:41)
- اولين واجب بعد از ايمان به توحيد و معاد(بقره:2)
- يکي از دلايل تحريم شراب و قمار به خاطر جدا شدن از نماز است (مائده:91)
- باني و معمار و مهندس مسجد بايد اهل نماز باشد(توبه:18)
- مهندسي خانه و نماز(خانه ها را رو به قبله بسازيد)(يونس:87)
- نماز جماعت (بقره:43)
درجات اهل نماز
- بعضي نماز را با خشوع مي خوانند (مومنون:2)
- بعضي مراقبت شديد نسبت به نماز دارند (انعم:92، معارج:34)
- بعضي کار را به خاطر نماز رها مي کنند(نور:37)
- بعضي با نشاط حرکت مي کنند(جمعه:9)
- بعضي بهترين لباس را مي پوشند(اعراف:31)
- بعضي عشق ثابتي نسبت به نماز دارند (معارج:23)
- بعضي شب را با نماز به صبح مي رسانند (فرقان:64)
- بعضي سجده اي همراه با اشک دارند (مريم:58)
نماز همراه با تمام عبادت ها
- نماز همراه با عمل صالح و نتيجه ي آن (بقره:277)
- همراهي نماز و قرآن (اعراف:170، انعام:92، فاطر29)
- نماز و ولايت (حمد:6)
- نماز و نياز (هود:114، بقره:238)
- اخلاص در نماز (انعام:162)
- نماز همره با مردم داري(بقره:83)
- نماز همراه با حج (بقره:121)
- نماز همراه با روزه(بقره:45)
- نماز وخشوع(مؤمنون:2)
- همراهي نماز و زکات (توبه:71)
- همراهي نماز و صدقه (توبه:103)
- همراهي نماز و صبر(طه:132)
- نماز همراه با امر به معروف و نهي از منکر(لقمان:17)
نماز سدي محکم در برابر سيل و توفان گناه است (عنکبوت:45)
- نماز همراه با عدالت اجتماعي (اعراف:29)
- نماز همراه با مشورت(شوري:38)
اهميت دادن به وقت نماز
- وقت شناسي در نماز(روم:17و18)
- مراقب وقت نماز بودن(مؤمنون:9)
- توجه به وقت نماز(اسراء:78)
آثار ترک نماز و بي توجهي به آن
- زندگي نکبت بار و سخت در اثر اعراض از ياد خدا و نماز(طه:124)
- بريدن از نماز، زمينه ي گرايش به همه ي مفاسد(مريم:59)
- نتيجه ي تارک عبادت به خدا، جهنم است (غافر:60)
- نتيجه ي غفلت از ياد خدا، همراهي با شيطان است (زخرف:36)
- جايي که نماز ارزش ندارد(انفال:35)
- تارک نماز نبايد محبوب باشد (ابراهيم:37)
- عذاب دردناک ترک کنندگان نماز، گرفتاري در دوزخ (مدثر:40تا43)
- انتقاد شديد خداوند به خاطر ترک نماز يا بي توجهي به آن (قيامت:31)
- نتيجه ي سبک شمردن نماز، واي بر آن ها (ماعون:4و5)
- نماز و تنبيه (توبه:83)
- بي حالي در نماز (نشانه ي منافق بودن است) (نساء:142)
- مسخره کننده هاي نماز (مائده:58)
- آن ها که مانع نماز ديگران مي شوند (علق:9و10)
- آن هايي که بي نشاط نماز مي خوانند (نساء:142)
- کسي که نماز را به بازي مي گيرد؛ تمام دين را به بازي گرفته و حق دوستي با آنان را نداريد (مائده:57و58)
نماز در خانواده
- بيش ترين مسئوليت پدر و مادر، آموزش نماز است (طه:132)
- دعا نسبت به اقامه ي نماز ذريه و نسل (دعاي ابراهيم (ع)) (ابراهيم:40)
- اسماعيل (ع)خانواده اش را به نماز امر مي کرد (مريم:55)
- لقمان فرزندش را به نماز سفارش مي کند (لقمان:17)
آثار دنيوي و اخروي و روحي و معنوي نماز
- ياد خدا دل را آرام مي کند (رعد:28)
- نماز سدي محکم در برابر سيل و توفان گناه است (عنکبوت:45)
- نماز غفلت را از بين مي برد (طه:14)
- نماز وسيله ي محو گناهان است (هود:114)
- نمازهاي مرتب، انسان را در برابر حوادث تلخ و شيرين حفظ مي کنند (معارج:20تا 23)
- نماز سبب نزول رحمت الهي است (نور:56)
- نماز جلوي عقايد غلط را مي گيرد (هود:87)
- خداوند ستايشگر کسي است که نماز را بر هر کاري مقدم مي دارد (نور:37)
- نمازتجارتي پر منفعت و معامله اي پر سود است (فاطر:29، بقره:152)
- نمازگزاران پندپذير هستند (فاطر:18)
- نماز وسيله ي رستگاري است (مؤمنون:1و2، اعلي:14و15)
- نماز اصلاح فرد و جامعه است (اعراف:170)
- نماز موجب برادري و اخوت و محبت مي شود(توبه:11)
- عاقبت نيکو براي نمازگزاران است (رعد:22) .
منبع: مجله ي آموزش قرآن، جعفر شيخ الاسلامي
ادامه مطلب
جنبه هاي عبادي مسجد در گفتار معصومان _ عليهم السلام _
جنبه هاي عبادي مسجد در گفتار معصومان _ عليهم السلام _
پيشوايان معصوم نيز به پيروي از قرآن، بر جنبه هاي عبادي مسجد بسيار تاكيد كرده اند. نيم نگاهي به آداب و احكام مسجد، اين نكته را روشن مي كند. بيشتر اين احكام نشان مي دهد كه اسلام در پي آن است كه مسجد جايگاهي مناسب براي ياد كردن پروردگار باشد و مؤمنان بتوانند در آن جا با حضور قلب، خدا را پرستش كنند. به اين منظور، در احكام اسلامي، انجام دادن هر كاري كه ممكن است مسجد را از ايفاي چنين نقشي باز دارد، نامطلوب شمرده شده است.
آراستن مسجد با طلا، نقاشي كردن مسجد، خريد و فروش، قضاوت كردن و اجراي حدود در مسجد، ورود ديوانگان و خردسالان به مسجد، هم چنين انجام كارهايي چون بلند كردن صدا و بيان سخنان بيهوده و اعلام اشياي گم شده و كارهايي از اين دست در مسجد، هر كدام مي تواند انسان را از توجه به نماز و عبادت باز دارد.
تاكيد بر حضور در مسجد، با حالت طهارت و پاكيزگي، ترغيب نمازگزاران نسبت به آراستن خود و استفاده از عطر و بوي خوش و زدودن بوي بد از دهان و بدن به هنگام حضور در مسجد نيز به همين سبب است. گاه ديده مي شود كه بوي ناخوشايند بدن كسي در مسجد، فضا را براي جمعي از نمازگزاران غير قابل تحمل مي كند و آنان را از عبادت باز مي دارد. سخن گفتن درباره امور دنيوي نيز با محيطي كه براي عبادت و ياد خداوند بنا شده، تناسبي ندارد و زمينه را براي تشويش انديشه هاي نمازگزاران فراهم مي كند.
بر اين اساس، انجام دادن دو دسته از كارها در مسجد روا نيست: دسته اول اموري است كه انجام آن در مسجد، با شأن و منزلت خانه خدا سازگاري ندارد. دسته دوم كارهايي است كه به جنبه عبادي مسجد آسيب مي رساند. بر اين مسئله بسيار تاكيد كرده اند و در اين باره چنين گفته اند:
اگر مسجد را براي روضه خواني چادر بزنند و فرش كنند و سياهي بكوبند و اسباب چاي در آن ببرند، در صورتي كه اين كارها به مسجد ضرر نرساند و مانع نماز خواندن نشود، اشكال ندارد.[1]
امور فرهنگي و آموزشي در مسجد، فعاليت هاي اجتماعي _ سياسي و بخشي از امور نظامي كه انجام آن در مسجد رواست، با آن كه هر يك فضيلت ويژه اي دارد، ولي نبايد به جنبه عبادي مسجد و پرستش گاه بودن آن خدشه وارد كند و نمازگزاران را از نماز خواندن در مسجد باز دارد.
جالب است بدانيم فقيهاني همچون امام خميني (ره) كه همواره بر جنبه هاي اجتماعي _ سياسي و انقلابي مسجد تاكيد مي كنند، انجام هر عملي را كه مانع عبادت مؤمنان در مسجد باشد، روا نمي دانند. در فتواهاي گوناگوني از امام خميني بر لزوم پرهيز از عمليات ورزشي و حتي آموزش نظامي در مسجد، با همه اهميتي كه دارد، تاكيد شده است.[2]
[1] . حضرت امام خميني، رساله توضيح المسائل، مسئله 907.
[2] . نك: رحيم نوبهار، سيماي مسجد، ج 2، ص 10.
سبطین
ادامه مطلب