ثواب و شرایط گفتن تسبیحات حضرت زهرا سلام الله علیها

ثواب و شرایط گفتن تسبیحات حضرت زهرا سلام الله علیها

1.jpg

ثواب تسبیح حضرت زهرا(س)

اگر چه تسبیح حضرت زهرا (س) که متشکل از تکبیر و تحمید و تسبیح الهی است ، از ثواب بسیاری برخوردار می باشد ، و لکن در اینجا با استفاده از روایات معصومین (ع) به چند نمونه از آنها اشاره می کنیم 1- نماز باتسبیح برتر از هزار رکعت نماز بدون تسبیح به حساب می آید امام صادق (ع) می فرماید : ( تسبیح فاطمه زهرا (س) در هر روز بعد از نماز در نزد من محبوب تر است از هزار رکعت نمازی که در هر روز خوانده می شود ) . فروع کافی ، کتاب الصلاه ، ص343، ح15

2- باعث سنگینی میزان اعمال انسان می شود : امام صادق (ع) می فرماید : امیر المومنین (ع) فرمود : ((سبحان الله )) گفتن نیمی از میزان اعمال است (که نیم آن را پر کند ) و ((الحمدلله)) همه میزان را پرکند ،و ((الله اکبر )) میان آسمان و زمین را پر کند . اصول کافی ، ج2 ، ص506 ، ح3 .

3- باعث خشنودی خدا می شود : امام باقر (ع) می فرماید : هر کس تسبیح حضرت زهرا (س) را به جا آورد و پس از آن استغفار کند ، مورد مغفرت قرار می گیرد ، و آن تسبیح در گفتن صد عدد است و در میزان اعمال هزار ثواب دارد ، شیطان را دور ، و خدای رحمان را خشنود می نماید . وسائل الشیعه ، ج4 ، ص1023 ، ح3 .

4- سبب رفتن به بهشت می گردد : عبدالله بن سنان از امم صاددق (ع) روایت کرده که حضرت فرمود : هرکس که تسبیح حضرت فاطمه (س) را در نماز واجب قبل از اینکه پاهایش را باز کند ( از حالت تشهد و سلام ) خدا بهشت را بر او واجب کند . فلاح السائل ، سیدبن طاووس ، ص165 .

فارس نوشته :

گفتن تسبیحات حضرت زهرا سلام الله علیها شرایطی دارد:

اول اینکه نباید در تعداد آن کم و زیاد شود یعنی در ترتیب و عدد یکی باشد یعنی اول الله‌‌اکبر 34 بار، الحمدلله 33 بار و بعد سبحان‌الله 33 مرتبه . پس در حفظ عدد سهل‌انگاری نشود با اینکه اعمال مستحبی‌اند همانی که وارد شده همان را انجام دهند نه کمتر و نه بیشتر.

دوم اینکه شرط حضور قلب در موقع گفتن ذکر است که انسان با گفتن الله‌اکبر یک سیر معنوی می‌کند و سپس با الحمدلله و سبحان‌الله سیری دیگر می‌کند.

سوم اینکه بلافاصله بودن تسبیح بعد از نماز است، یعنی وقتی نماز به پایان رسید قبل از اینکه حالت خود را به هم بزند و تغییر در وضع بدهد و به عبارتی از حالت تشهد و سلام در نماز خارج شود و قبل از پرداختن به چیز دیگری تسبیح حضرت زهرا (س) را شروع کند و با آنچه که در سرّ عدد و کیفیت ذکر تسبیح معلوم است این است که بلافاصله بودن تسبیح بعد از نماز، دارای حسابی است که در غیر این صورت نیست و شاهد مطلب ما روایت امام صادق (ع) در تهذیب الاحکام، شیخ طوسی جلد 2 است که می‌فرماید: «کسی که در نمازهای فریضه بعد از سلام نماز قبل از حرکت از مصلی تسبیح کند خداوند را به تسبیح فاطمه زهرا (س) خداوند او را می‌آمرزد و باید تبسیح را با تکبیر «الله‌اکبر» آغاز کند.

و چهارم اینکه در تسبیح حضرت زهرا (س) موالات بودن شرط است، که اذکار آن بدون وقفه و قطع کردن گفته شود و در هنگام تسبیح از حرف‌های متفرقه یا کارهایی که موجب فاصله افتادن می‌شود پرهیز و اجتناب کند و در این که انسان تسبیح را متصلاً به انجام برساند رموز خاصه‌ای وجود دارد که اهل آن می‌دانند همان طور که مرحوم کلینی در کتاب فروع کافی از محمد ابن جعفر روایت می‌کند: «انه کان یسبح تسبیح فاطمة صلی الله علیها فیصله و لا یقطعه» امام صادق (ع) تسبیح حضرت فاطمه زهرا (س) را متصلاً انجام می‌داد و آن را با چیز دیگری قطعی نمی‌کرد.

منبع: خبر آنلاین


ادامه مطلب


[ دوشنبه 10 خرداد 1395  ] [ 6:11 AM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

آثار و برکات تسبیحات حضرت فاطمه زهرا (س)

آثار و برکات تسبیحات حضرت فاطمه زهرا (س)

1.jpg

تسبیحات حضرت فاطمه به این صورت است:

۳۴ بار الله اکبر
۳۳ بار الحمدلله
۳۳ بار سبحان الله

 تسبیحات حضرت زهرا(س) از آثار و برکات بسیاری برخوردار است که به بخشی از آن می پردازیم....


ادامه مطلب


[ دوشنبه 10 خرداد 1395  ] [ 6:04 AM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

دستورالعملی که برای انجام شدن هر خواسته‌ای، مناسب است

دستورالعملی که برای انجام شدن هر خواسته‌ای، مناسب است

68376778254482101084.jpeg;

بعد از نمازهای واجب
یک بار آیه الکرسی را تا «هو العلی العظیم» می‌خوانی: اللّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِی السَّمَوَتِ وَمَا فِی الأَرْضِ مَن ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلاَ یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَوَتِ وَالأَرْضَ وَلاَ یَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ ؛

و بعد تسبیحات فاطمه زهرا سلام الله علیها را می‌گویی؛

و بعد سه بار سوره توحید «قل هو الله احد» را می‌خوانی؛

و بعد سه بار صلوات می‌گویی: اللهم صل علی محمد و آل محمد؛

و بعد سه بار آیه مبارکه: وَمَنْ یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا وَیَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبُ وَمَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْءٍ قَدْرًا (سوره طلاق آیه 2 و 3)
هرکس تقوای الهی پیشه کند، خداوند راه برونشو ( و نجات از مشکلات) برایش فراهم می‌کند و او را از جایی که گمان ندارد روزی می‌دهد، و هرکس بر خداوند توکل کند خدا او را بس است (وکفایت امرش را می‌کند)، خداوند فرمان خود را به انجام می‌رساند، و خدا برای هر چیزی اندازه‌ای قرار داده است.

تکمله :

1) آیت الله محمدی ری شهری یک نکته از پسر شیخ نخودکی، آقای حاج شیخ علی مقدادی اصفهانی- متوفای ۱۳۸۸/۱۲/۲۷) با واسطه نقل می کند که قبل از سوره توحید، آیة الکرسی را اضافه کنند و گفته است که این مطالب در روایتی آمده است.
اگر چه برخی، این اضافه را از فرزند مرحوم نخودکی نقل کرده‌اند، ولی مرحوم آیت الله بهجت فرمودند: «به گمانم او در شرحی که برای پدرش نوشته، این اضافات را نیاورده است» و مقصودشان کتاب نشان از بی نشان‌ها بود.
منبع: کتاب زمزم عرفان، نوشته آیت الله محمدی ری شهری

2) آیت الله محمدی ری شهری افزوده  که  آیت الله بهجت اضافه کردند :
شیخ حسنعلی به امام فرموده بود که این دستورالعمل برای انجام شدن هر خواسته‌ای، مناسب است.

3) ایشان گفته: اینجانب (آقای ری شهری) قبلاً از برادر بزرگوارم حجت الاسلام و المسلمین آقای علی اکبر الهی خراسانی شنیده بودم که با یک واسطه از آیة الله حاج آقا مصطفی خمینی نقل کردند که امام خمینی در جوانی همراه با یکی از رفقایشان در مشهد با شیخ حسنعلی نخودکی، ملاقاتی داشته و دستور العمل را ذکر کرده بود و گفته بود امام فرموده بوده که : رفیق ما به صورت منقطع به این توصیه عمل کرد؛ ولی من از آن موقع تاکنون، آن‌را ادامه داده‌ام و هر چه دارم، از آن دارم.

4) روایت آیت‌الله سید جعفر شبیری زنجانی چنین است:
امام و مرحوم ابوی بالا سر حضرت امام رضا علیه‌السلام، آشیخ حسنعلی را می‌بینند. می‌آیند که با ایشان صحبت کنند، ایشان زیارت می‌خواندند و اشاره می‌کنند بروید جلوی مدرسه حاج ملا جعفر، زیارت را که خواندم، به آنجا می‌آیم.
به آنجا می‌آیند و ظاهراً امام به ایشان می‌گویند: «شما را به این حضرت رضا علیه‌السلام قسم می‌دهیم که علم کیمیا را به ما یاد بدهید.»
ایشان می‌گویند: «اگر همه کوه‌های عالم را طلا کنید، آیا اطمینان دارید که از آنها سوء استفاده‌ای نشود؟»
امام می‌گویند: «نه، اطمینان ندارم.»
می‌گویند: «پس چه اصراری دارید چیزی را که ممکن است موجب خسران شود، یاد بگیرید؟ اما من چیزی را به شما یاد می‌دهم که برایتان خسارتی ندارد و محتاج دیگران هم نمی‌شوید.»
این را نشنیده بودم، بعداً از اخوی بزرگ حاج آقا موسی شنیدم و کاملش را برایم بیان کردند.
ایشان می‌گویند آشیخ می‌گفتند اول آیة‌الکرسی می‌خوانید، بعد تسبیحات حضرت زهرا«سلام الله علیها»، بعد سه قل هو الله و سه صلوات و سه مرتبه « وَمَنْ یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا وَیَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبُ وَمَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْءٍ قَدْرًا» (سوره طلاق، آیات 2 و 3.)
پدرم می‌فرمودند بعد از آن دیگر هیچ وقت محتاج نشدم.

منبع: خبر آنلاین


ادامه مطلب


[ دوشنبه 10 خرداد 1395  ] [ 5:52 AM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

نماز صالحان

نماز صالحان

http://file.tebyan.net/a433b6090c/%D9%BE%D9%88%D8%B4%D9%87%20%D8%A8%D8%AF%D9%88%D9%86%20%D9%86%D8%A7%D9%85/%D9%86%D9%85%D8%A7%D8%B2/24408252677841337963_thumb.png

حاتم اصمّ از عابدان وارسته و مخلص بود. یکى از مسلمین بنام عصام بن یوسف نزد او آمد و از روى اعتراض به او گفت : تو چگونه نماز مى خوانى ؟

حاتم گفت : هنگامى که وقت نماز فرا مى رسد، برمى خیزم وضوى ظاهرى و وضوى باطنى مى گیرم .

عصام گفت : وضوى باطنى چگونه است ؟

حاتم گفت : در وضوى ظاهر، اعضاى وضو را با آب مى شویم ، اما در وضوى باطن آن اعضاء را با هفت خصلت مى شویم : 1) توبه ، 2) پشیمانى از گناهان سابق ، 3) ترک دلبستگى به دنیا، 4) ترک تعریف و ستایش مخلوقات ، 5) ترک ریاست مادى ، 6) ترک کینه ، 7) ترک حسادت .

سپس به مسجد مى روم و آماده نماز مى شوم ، در حالى که کعبه را پیش رو مى بینم و خود را در برابر خداى بزرگ یکپارچه محتاج مى نگرم . گویى در محضر خدا هستم ، بهشت را در طرف راست و دوزخ را در طرف چپ و عزرائیل را پشت سر خود مشاهده مى کنم و گویى پاهایم روى پل صراط قرار گرفته است و این نماز، آخرین نماز من است ؛ سپس نیّت مى کنم و تکبیر پاک مى گویم و حمد و سوره را با تفکّر و تاءمّل مى خوانم ؛ آنگاه رکوع را با تواضع و خشوع انجام مى دهم ، و سپس سجده را با تضرع و زارى بجا مى آورم و تشهّد را با امید مى خوانم و سلام نماز را با اخلاص ‍ مى گویم . مدّت سى سال است که نماز من این گونه است .

عصام به حاتم گفت : این گونه نماز خواندن را شخصى غیر از تو نمى تواند انجام دهد.

سپس گریه سختى کرد و از خدا خواست که چنین حالت عبادت را به او عنایت کند.

(داستان دوستان ، ج 3، ص 210.)


ادامه مطلب


[ یک شنبه 9 خرداد 1395  ] [ 6:49 PM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]