تقوي و ترك گناه
تقوي و ترك گناه
از امور مهمي كه بيش از هر چيز رعايتش براي نمازگزار واقعي ضروري است محافظت بر نفس و اعمال و رفتار خويش است يعني دوري گزيدن از هر آنچه را كه خداوند متعال از انجام آن ناخشنود است و گناه و معصيت الهي بشمار مي رود، چرا كه حقيقت گناه و معصيت چيزي جز آلودگي و نجاست و تيرگي نفس و جان آدمي نيست و براي نمازگزاري كه مدعي است مي خواهد به معراج و ملكوت پرواز كند و هم آوا و هم سخن خداوند و فرشتگان شود.و با اين كدورتها و آلودگي روحي و سنگيني گناه به ملكوت اعلي راه نمي يابد و با قلبي كه شيطان آن را تصرف كرده متوجه خدا نمي شود و با زباني كه در اثر گناه لال شده با حضرت دوست سخن نمي گويد. از اين روي در قرآن بر پرهيز از گناه و معصيت تأكيد شده و مي فرمايد: « بگو اي اهل کتاب! بياييد به يک کلمه (ايمان)که مشترک بين ما و شماست ايمان آوريد و جز خدا را نپرستيم و برخي ديگر را تحت سلطه قرار ندهيم.» [1] و از صبر و نماز ياري جوئيد و اين كار سنگين و گران است مگر بر خاشعون. در اينجا صبر را به معناي عام از ما خواسته شده هم صبر بر سختي ها و ناگواري ها و هم صبر بر عبادت و هم صبر بر معصيت و پرهيز از شهوت ها و لذتهاي نامشروع كه مبغوض خداوند هستند.
از طرفي در آيات و برخي روايات همين تقوي و پرهيز از معاصي را از يك نمازگزار واقعي، متوقع است و خواستار نتيجه واقعي و عيني نماز است يعني نمازي مي خواهد كه«تنهي عن الفحشاء و المنكر»[2] باشد رسول اكرم ـ صلّي الله عليه و آله ـ مي فرمايد:«هر كس نمازش او را از فحشاء و منكر باز ندارد هيچ بهره اي جز دوري از خدا نبرده است»[3]
________________________________________
[1] . آل عمران، آيه 64.
[2] . سوره عنكبوت، آيه 45.
[3] . محمد باقر مجلسي، بحارالانوار، ج 82، ص 198.
ادامه مطلب
درنگ كردن
درنگ كردن
60 ـ در آنچه خداوند متعال به حضرت موسى بن عمران عليه السّلام وحى كرد، آمده بود: اى موسى ، توبه را پيش و گناه را به تأخير انداز و هنگام به نماز ايستادن در پيشگاه من، درنگ كن.
61 ـ پيامبر خدا صلّى الله عليه و آله : هر كس نماز را طول بدهد، خداوند در روز قيامت، روزى كه مردم براى پروردگار جهانيان مى ايستند، ايستادن را از او بر مى دارد.
62 ـ امام صادق عليه السّلام : هنگامى كه تنها نماز مى خوانى، نماز را طول بده كه عبادت است.
سبطین
ادامه مطلب
آرامش تن
آرامش تن
57 ـ پيامبر خدا صلّى الله عليه و آله : از كمالات نماز ، ساكن بودن اندام بدن است.
58 ـ هر كس از شما كه به نماز مى ايستد، اندام خود را ساكن سازد و مانند يهوديان كج نگردد كه ساكن بودن اندام از كمالات نماز است.
59 ـ سالم بن عبدالله: عقبة بن عمرو گفت: آنگونه كه ديدم پيامبر نماز مى خواند، برايتان نماز نگزارم ؟ گفتيم: چرا، پس برخاست و نماز گزارد. هنگام ركوع، كف دستانش را بر زانوان و انگشتانش را در پشت زانوها نهاد و بازوهايش را از زير بغل دور ساخت تا تمام بدنش آرام گرفت. سپس سر بر داشت و ايستاد تا تنش آرام گرفت. سپس سجده كرد و بازوهايش را از زير بغل دور ساخت تا اينكه بدنش آرام گرفت. سپس سرش را بلند كرد و نشست تا بدنش آرام گرفت و چهار ركعت اينگونه خواند. سپس گفت: پيامبر خدا صلّى الله عليه و آله را ديدم اينگونه نماز مى خواند و همينگونه هم براى ما نماز مى گزارد.
سبطین
ادامه مطلب
آشكارا گفتن بسم الله
آشكارا گفتن بسم الله
48 ـ پيامبر خدا صلّى الله عليه و آله : جبرييل نزدم آمد و نماز را به من آموزش داد. پس «بسم الله الرحمن الرحيم» را آشكارا گفت.
49 ـ زيد بن علىّ: بر امام باقر عليه السّلام وارد شدم. «بسم الله الرحمن الرحيم» را ياد كرد و گفت: مى دانى در باره «بسم الله الرحمن الرحيم» چه نازل شده است؟ گفتم: نه. فرمود: همانا پيامبر خدا صلّى الله عليه و آله خوش صداترين مردم در خواندن قرآن بود. در صحن كعبه[2] با صداى بلند نماز مى خواند و عتبة بن ربيعه و شيبة بن ربيعه و ابو جهل بن هشام و گروهى از آنان به قرائت او گوش مى دادند. و بسيار مى شد كه حضرت «بسم الله الرحمن الرحيم» را قرائت و صداى خود را به آن بلند مى كرد. پس آن ها مى گفتند: همانا محمّد نام پروردگارش را تكرار مى كند ، آن هم چه تكرارى. بى گمان خدايش را دوست دارد. پس فرمان مى دادند كسى بايستد و به حضرت گوش بسپارد تا پس از خواندن بسم الله آن ها را براى شنيدن بقيه قرائت حضرت خبر كند. پس خداوند در اين باره نازل كرد: «و چون در نماز پروردگارت را به يگانگى ياد مى كنى» [ يعنى چون ] بسم الله الرحمن الرحيم، مى گويى، «با نفرت پشت كنند».
50 ـ امام صادق عليه السّلام : پيامبر خدا صلّى الله عليه و آله هنگامى كه با مردم نماز مى گزارد، «بسم الله الرحمن الرحيم» را آشكارا مى گفت. پس منافقانى كه در پشت سر حضرت بودند، صفهاى نماز را ترك مى كردند و هنگامى كه پيامبر از بسم الله سوره مى گذشت، به جايگاهشان باز مى گشتند و به يكديگر مى گفتند: محمّد نام پروردگارش را تكرار مى كند، آن هم چه تكرارى. بى گمان پروردگارش را دوست دارد. پس خداوند در اين باره نازل كرد: «وچون در نماز پروردگارت را به يگانگى ياد مى كنى،بانفرت پشت مى كنند».
51 ـ «بسم الله الرحمن الرحيم» سزاوارترين جزء نماز به آشكار كردن است. به سبب گفته خداوند جلّ جلاله : «و چون در نماز پروردگارت را به يگانگى ياد مى كنى، با نفرت پشت كنند».
52 ـ خاندان حضرت محمّد صلّى الله عليه و آله بر آشكارا گفتن «بسم الله الرحمن الرحيم»، اجماع كرده اند.
53 ـ صفوان جمّال: چند روز پشت سر امام صادق عليه السّلام نماز خواندم.«بسم الله الرحمن الرحيم» را در نمازهايى كه آشكارا خوانده نمى شود،آشكار مى كرد و اين را هم در هر دو سوره [ حمد و سوره پس از آن مى كرد.
54 ـ امام رضا عليه السّلام : آشكار كردن «بسم الله الرحمن الرحيم» در همه نمازها، سنّت است.
55 ـ رجاء بن ابى ضحاك ـ در توصيف نماز امام رضا عليه السّلام ـ : «بسم الله الرحمن الرحيم» را آشكارا مى گفت.
56 ـ امام عسكرى عليه السّلام : نشانه هاى مؤمن پنج چيز است: پنجاه ركعت نماز[3]، زيارت اربعين، انگشتر به دست كردن، پيشانى بر خاك نهادن وآشكارا گفتن «بسم الله الرحمن الرحيم».
سبطین
ادامه مطلب
درباره وبلاگ
آرشیو ماهانه
آرشیو موضوعی
آمار وبلاگ
دیگر امکانات
دستور آسان نماز شب از زبان حجت الاسلام عالی وصیت شهدا