شيوههای نادرست نمازخوان کردن فرزندان
شيوههای نادرست نمازخوان کردن فرزندان
اگر پدر و مادرها حقيقت نماز را به طور اصولي به فرزند خود آموزش نداده باشند، نبايد انتظار داشته باشند که فرزندشان نماز خوان شود.
اين که يک بچه اي به شيوه اي نادرست، به طور مثال با زور يا دعوا نمازخوان شود، بسيار خطرناک است.
این روش باعث مي شود که نوجوان يک مدت نماز بخواند اما بعد متوجه شود که همه چيزهايي که درباره آمدن نور و بالارفتن سطح او از ديگر بچه هاي کلاس و ... به او گفته اند دروغ بوده است و از نماز زده شود.
اين که يک نمازخوان، بي نماز شود بسيار بدتر از اين است که يک بچه اي ديرتر نمازخوان شود اما درست اين کار را بياموزد. پس ما نبايد به هر قيمتي فرزند خود را نماز خوان کنيم. وقتي يک بچه توقع دارد هرکاري که مي کند از آن لذت ببرد، نمي توان نماز خواندن را به او آموزش داد. چون نماز يک لذت فوري ندارد.
اساسا نوجوان ما سختي هاي دنيا را باور کند و بداند که بايد شيوه برخورد با سختي ها را ياد بگيرد. گاهي بايد کارهايي را انجام دهد که دوست ندارد. قطعا بخشي از فعاليت هاي ما کارهايي است که دوست نداريم. اين در واقع ادب است. البته ممکن است گاهي اوقات ما ادبي را هم رعايت کنيم که دوست داريم. ولي ادب، يعني رفتار طبق آيين نامه نه از روي خواستن .
اگر کودک گفت براي چه بايد نماز بخوانيم، بگوييم به خاطر رعايت ادب در برابر پروردگار. همان طور که ادب حکم مي کند اگر فردي عزادار شد، در مقابل او لباس مشکي بپوشيم. اولين تعريف نماز اين است که نماز ادب است. فلسفه ادب اين است که بپذيريم قرار نيست همه کارهايي را که مي کنيم، دوست داشته باشيم.
حجت الاسلام والمسلمين پناهيان
ادامه مطلب
بعد از نمازها؛ تعقیبات یا دست دادن با دیگران؟!
بعد از نمازها؛ تعقیبات یا دست دادن با دیگران؟!
تعقیب نماز، از مستحباتی است که اسلام به آن تاکید کرده است. قرآن میفرماید: “فَإِذَا فَرَغْتَ فَانصَبْ وَ إِلَیَ رَبِّکَ فَارْغَب; (انشراح، 7 ـ 8) پس هنگامی که از کار مهمی فارغ شدی، به کار و طاعت دیگر بپرداز و به سوی پروردگارت با اشتیاق روی آور”. از حضرت باقرالعلوم علیه السلام در تفسیر این آیه، چنین نقل شده است : “هنگامی که از نماز، فراغت یافتی، در همان حال که نشستهای، به دعا بپرداز و از خداوند هر چه از دنیا و آخرت میخواهی، تمنا کن و هنگامی که از دعا فارغ شدی، به سوی خداوند متعال توجه کن”.(البرهان، سید هاشم بحرانی، ج 5، ص 690)
وقتی که در آیات قرآن و احادیث جستجو میکنیم به این جمع بندی میرسیم که در خصوص دست دادن با مأمومین بعد از نماز، دلیلى بر استحباب آن نداریم و اصلاً بر آن سفارشی نشده است .
البته به طور کلى مصافحه با برادران مۆمن، در هر زمان و مکان امرى مستحب است؛ و در روایات اسلامى، فصلى درباره مصافحه وجود دارد؛ از جمله: در یکى از این روایات آمده است: وقتى دو مۆمن با هم مصافحه مى کنند، هم چنان که در فصل خزان برگ از درختان مى ریزد، گناهان آنها مى ریزد .« بحارالانوار، ج 46، ص 302»
لکن با این همه روایات وارده نسبت به اهمیت خواندن تعقیبات بعد از نماز، به نظر می رسد اقدام به دست دادن یا گفتن تقبل الله و … بعد از نماز قبل از خواندن تعقیبات نماز، کاری عبث و چه بسا موجب تضییع تعقیبات و نقصان در نماز باشد، چرا که همانطور که مستحضرید علمای بزرگوار شیعه می فرمایند: تعقیباتی متمّم و مکمّل نماز هست و آن آثار بزرگ را دارد که فوراً بعد از سلام نماز، بدون روی برگرداندن از قبله و یا صحبت با دیگران گفته می شود .
منابع:
سایت آیت الله بهجت
سایت شخصی محمد باقر فیروزی
پرسمان
ادامه مطلب
هنگام وضو خواندن این سوره را فراموش نکنید
هنگام وضو خواندن این سوره را فراموش نکنید
امام صادق علیه السلام در بیانی می فرماید: هر کس سوره قدر را در یکی از نمازهای واجب قرائت کند منادیی ندا می دهد: ای بنده خدا خداوند گناهان گذشته تو را آمرزید پس اعمالت را از سر گیر. (ثواب الاعمال، ص ۱۲۴)
امام رضا علیه السلام می فرماید: هر مومنی که هنگام وضو گرفتن سوره قدر را بخواند از گناهانش خارج می شود مانند آن روزی که از مادر متولد شده است. (فقه الرضا، ص ۷۰)
امام صادق علیه السلام می فرماید: هر کس سوره قدر را بر آبی بخواند و از آن بنوشد خداوند نوری در چشمان او قرار دهد. (مستدرک الوسایل، ج۴، ص۳۱۴)
حضرت در بیانی دیگر می فرماید: هر کس سوره قدر را هنگام خواب یازده مرتبه بخواند خداوند یازده فرشته را مامور می کند تا او را از شر هر شیطانی حفظ نمایند. (مستدرک الوسایل، ج۴، ص ۲۹۲)
و درجایی دیگر فرموده اند: هر کس سوره قدر را شفیع قرار دهد و از درگاه خداوند درخواستی نماید خداوند شفاعتش را پذیرفته و درخواستش را اجابت می نماید. (مستدرک الوسایل، ج۴، ص ۲۹۲)
ادامه مطلب
چه کنیم که عبادتهایمان به ریا آمیخته نشود؟
چه کنیم که عبادتهایمان به ریا آمیخته نشود؟
برای این كه عبادات ما به ریا آمیخته نشود، باید مواظب بود كه نیت ما محض رضای خدا باشد و جز رضای خداوند هیچ هدف و نیت دیگری را در اعمال و رفتار خود مدّ نظر نداشته باشیم. ملا مهدی نراقی در كتاب ارزشمند «معراج السعاده» می نویسد: «شیطان برای افساد كار بندگان و آمیخته نمودن عبادات آنان به ریا، افراد را در مورد نیت، قرائت یا طهارت به وسواس می اندازد. اگر چند دفعه كسی اعتنا نكند و به آن چه از شرع رسیده اكتفا كند، دست از او بر می دارد و موفق نمی شود كه اعمال و عبادات او را به ریا آلوده كند؛ امّا اگر به وسوسه های شیطان گوش فرا دهد و در هر عملی شك كند، كارش به جایی می رسد كه از عبادت بازماند و اعمالش به ریا آمیخته شود.»
خلاصه برای رهایی از ریا باید نفس خود را به پنهان داشتن عبادات عادت داد و همان گونه كه درها را بر روی اعمال زشت خویش بسته ایم باید بر فاش شدن عبادات و اعمال خویش نیز بسته نگهداریم و تا حدّ ممكن سعی كنیم كه اعمال خود را فقط برای خدا انجام دهیم. و هیچ گاه هدف این نباشد كه دیگران اعمال را ببینند و تعریف و تمجید كنند، توجه داشته باشید كه اگر تصمیم قطعی بگیریم و هدف رضای خدا باشد، خداوند ما را در این زمینه یاری می كند؛ زیرا خداوند فرموده است: «و الذین جاهدوا فینا لنهدیّنهم سُبلَنا» و كسانی كه در راه ما تلاش و كوشش می كنند، ما آنها را بر راه های خویش هدایت می كنیم. نکته ای که بیان آن بسیار مهم است این است که از آن جا که اسلام دینی اجتماعی است و بسیاری ار عبادات ما اجتماعی است باید با «تمرین» تلاش کنیم که این عبادات با ریا از بین نرد.
علی علیه السّلام نیز می فرماید: «بر تو باد به اخلاص، در نیت و عمل، به راستی كه پاكی نیت و عمل خالص، سبب قبولی اعمال و ارزشمند شدن عبادت و بندگی خدا است.»
اخلاص علاوه بر آن كه زمینه ریا را از بین می برد، در ایجاد حضور قلب نیز مؤثر است. برای كسب حضور قلب در نماز به این نكات توجه شود:
١ـ در مكان خلوت نماز بخوانیم (اگر نماز فرادا یا نماز مستحب می خوانیم بهتر است جای خلوتی را انتخاب كرده كه سر و صدا و مزاحمت نباشد)
٢ـ عواملی را كه باعث حواس پرتی در نماز می شود، قبل از نماز برطرف كنیم.
٣ـ به معنای نماز و جملات و كلمات آن توجه داشته باشیم. به عبارت دیگر نماز را با طمأنینه و دقت در مفاهیم و معانى آن بخوانیم و آن را با توجه به عظمت خداوند و کوچکی خود به جا آوریم
٤ـ درباره نماز و راه های ایجاد حضور قلب كتاب مطالعه كنیم.
٥ـ در انجام مقدمات نماز دقت کنیم، مانند وضوى با معنویت، انجام مستحباتى چون اذان، اقامه و...
٦ـ تا آن جا كه ممكن است اول وقت نماز را بخوانیم.
٧ـ تا حد امكان در مسجد و با جماعت نماز بخوانیم و دعا کنیم (به ویژه در جماعاتى كه بعد معنوى بیشترى دارد)
٨ـ کنترل قوه خیال و آن اینکه انسان باید در نماز از اول با قاطعیت بنا را بر این بگذارد كه تمام توجه خود را به سوى پروردگار معطوف دارد و هرگاه پرنده خیال از چنگ او گریخت، بلافاصله آن رابه همان جهت برگرداند. اگر چندین مرتبه در ایام متوالى چنین كند، كم كم ذهنش عادت خواهد كرد.
منابع:
سایت اندیشه قم
سایت پرسمانی
ادامه مطلب