هجرت وآوارگی برای برپایی نماز

  نماز آنقدر ارزشمند است که باید از عزیزترین کسان خود در راه اعتلا و اقامه آن گذشت ، باید دوری وهجران آنها را به جان خرید تا شاید شکر حضرت ربالارباب –جل شأنه – به جا آورده شود در قرآن آمده است:آنگاه که حضرت ابراهیم –علیه السلام– همسر و فرزند خود را درکنار خانه وحرم امن الهی که آن موقع بیابان خشک ولم یزرع بود به فرمان خدا رها نمود دست به دعا برداشتهوبا خدای متعال چنین فرمود: « ربّنا انّی اسکنتُ مِنْ ذریّتی بِوادٍ غیرِ ذِی زرعٍ عِنْدَ بَیْتِکَ الْمُحَرَّمِ رَبَّنا لِیُقیموا الصلوة فاجْعَلْ اَفْئِدَةً من النّاِِسِ تَهوی اِلیهم وارزقْهُم من الثمراتِ لَعَّلَهُم یَشْکُروُن(1).» « پروردگار امن ذریه وفرزندان خودرا در وادی بی کشت وزرعی نزد بیت الحرام تو برای به پاداشتن نماز مسکن دادم ، بار خدایا تو دلهای مردمان را به سوی آنان مایل گردان وبه انواع ثمرات آنها را روزی شده ، باشدکه شکر تو به جای آرند.» پیامی که از این آیه برداشت می شود این است که انتخاب مسکن انبیاء بر اساس نماز وعبادت بوده و اساساً محور ومقصد حرکت ابراهیم« لیقیموا الصلوة» است(2)، گرچه اقامه نماز به قیمت ناگواری ، بی آبی و بخل زمین باشد چرا ؟ چونکه نماز یک اصل است اصلی از توحید وقیام علیههرچه بت(3)ضمن آنکه آیه طعنه ای است به وضع اخلاقی ومسلکی واجتماعی قریش که در روزگار رسول خدا صلی الله علیه و آله ساکن در جوار بیت الله الحرام بوده وآنجا را که مهد توحید بود به سرزمین بتها تبدیل نموده بودند.پس وظیفهنماز خوانها است که با سفر ها و هجرت ها حتی به مناطق بد آب وهوا ، شور و هیجان اقامه نمازرا عالم گیر کنند (4)

پی نوشت ها:

1.سوره ابراهیم (14) ، آیه 37.
2.محسن قرائتی ،تفسیر نور ، ج 6 ، ص 296.
3.ابوالفضل بهرام پور ، تفسیر اسان سوره ابراهیم ، شماره 14 ص 98 .
4.محسن قرائتی ، یکصدوجهارده نکته درباره نماز ص 20.