جایگاه اقامه کننده نماز

جایگاه اقامه کننده نماز

05340021027377823840.jpg

إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَالَّذِینَ إِذَا ذُکِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَ إِذَا تُلِیَتْ عَلَیْهِمْ آیَاتُهُ زَادَتْهُمْ إِیمَاناً وَ عَلَى رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلُونَ‌ (1)
مؤمنان ، همان کسانی ‏اند که چون خدا یاد شود دلهایشان بترسد ، و چون آیات او بر آنان خوانده شود بر ایمانشان بیفزاید ، و بر پروردگار خود توکّل مى‏کنند .
  الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلاَةَ وَ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنْفِقُونَ‌ (2)
  همانان که نماز را به پا می ‏دارند و از آنچه به ایشان روزى داده.

پی نوشت:

1- سوره انفال آیه (2)

2- سوره انفال آیه(3)


ادامه مطلب


[ یک شنبه 4 بهمن 1394  ] [ 9:09 AM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

اذان و زبان عربی

اذان و زبان عربی

61686679361493183054.jpeg

می توان گفت عمده ترین دلیل در خواندن اذان به زبان عربی، این است که اذان، از عبادات و سنت پیامبر اکرم (ص) است و عبادات توقیفی[۱] هستند.

علاوه اسلام می خواهد عبادتی همچون اذان که از شعار اسلام محسوب می گردد، در طول قرون و اعصار، بدون کم و کاست، برای همیشه باقی بماند. در صورتی که اگر بنا بود هر کسی به زبان محلی و مادری خود آن را تلفظ نماید، احتمال کم و زیاد شدن الفاظ، تحریف و آمیخته شدن به خرافات و مطالب بی اساس منتفی نبود و چه بسا با این تغییرات، اصل اذان کاملاً به فراموشی سپرده می شد و معنای عمیق اش به نسل ها بعدی منتقل نمی شد.

[۱]. یعنی به جا آوردن آنها باید به همان شکلی باشد که خداوند تعیین فرموده است.

 


ادامه مطلب


[ یک شنبه 4 بهمن 1394  ] [ 9:01 AM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

صلوات بر پیامبر خدا همچون تکبیر و تسبیح مى باشد

صلوات بر پیامبر خدا همچون تکبیر و تسبیح مى باشد

54244739731923092200.jpg

عبد الله بن سلیمان: از امام صادق پرسیدم کسى در رکوع یا سجود نماز واجب ، پیامبر را یاد مى کند، در همان حال صلوات بفرستد؟
فرمود: بلى ، همانا صلوات بر پیامبر خدا همچون تکبیر و تسبیح مى باشد و آنده حسنه است ، که هجده فرشته براى رساندنش بر یکدیگر پیشى مى گیرند .


ادامه مطلب


[ یک شنبه 4 بهمن 1394  ] [ 8:59 AM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

هر گاه زن به نماز مى ایستد...

هر گاه زن به نماز مى ایستد...

38407850878546020845.jpg

زراره: هر گاه زن به نماز مى ایستد ، دو پایش را کنار هم مى نهد و میان آن دو فاصله نمى دهد و دستانش را به سبب پستانهایش به سینه مى چسباند و در رکوع، بر بالاى زانوانش و رانش مى نهد تا زیاد خم نشودو سرینش بالا بیاید. در نشستن بر سرین بنشیند و نه آنگونه که مرد مى نشیندو هنگامى که به سجده مى رود زانوانش را پیش از دستانش بر زمین مى گذارد و سپس چسبیده به زمین سجده مى کند، در نشستن رانهایش را به هم مى چسباند و زانوانش را از زمین بلند مى کند و هنگام برخاستن نرم و آهسته برمى خیزد و نخست سرینش را بلند نمى کند.


ادامه مطلب


[ یک شنبه 4 بهمن 1394  ] [ 8:57 AM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]