نماز در زمان جنگ به صورت مخصوصى خوانده مى شود
نماز در زمان جنگ به صورت مخصوصى خوانده مى شود
نماز در زمان جنگ به صورت مخصوصى خوانده مى شود که «نماز خوف» نام دارد و خداوند در آیات زیر به آن اشاره مى فرماید:
1. (فَإِنْ خِفْتُمْ فَرِجَالاً أَوْ رُکْبَانًا فَإِذَآ أَمِنتُمْ فَاذْکُرُواْ اللَّهَ کَمَا عَلَّمَکُم مَّا لَمْ تَکُونُواْ تَعْلَمُونَ )[553]; و اگر ]به خاطر جنگ، یا خطر دیگرى [بترسید، ]نماز را[ در حال پیادهیا سواره انجام دهید، امّا زمانى که امنیت خود را باز یافتید، خدا را یاد کنید ]=نماز را به صورت معمولى بخوانید![; همان گونه که خداوند، چیزهایى راکه نمى دانستید، به شما تعلیم داد.
2. (وَإِذَا کُنتَ فِیهِمْ فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلَوةَ فَلْتَقُمْ طَـآئِفَةٌ مِّنْهُم مَّعَکَ وَلْیَأْخُذُواْ أَسْلِحَتَهُمْ فَإِذَا سَجَدُوا...)[1]; و هنگامى که در میان آنها باشى و ]در میدان جنگ براى آنها نماز برپا کنى[ باید دسته اى از آنها با تو ]به نماز [برخیزند و باید سلاح هاى خود را با خود برگیرند و هنگامى که سجده کردند ]و نماز را به پایان رسانیدند[... .
[1]. بقره، آیه239.
[2]. نساء، آیه102.
ادامه مطلب
اذان نماز، شتاب به نماز جماعت و نماز در صف اول
اذان نماز، شتاب به نماز جماعت و نماز در صف اول
ثَلاثٌلَو یَعلَمُ النّاسُ ما فیهِنَّ ما اُخِذنَ اِلاّ بِسَهمَةٍ حِرصا عَلى مافیهِنَّ مِن الخَیرِ وَ البَرَکَةِ: اَلتَّذینُ بِالصَّلاةِ وَ التَّهجیُربِالجَماعاتِ وَ الصَّلاةُ فى اَوَّلِ الصُّفوفِ؛
سه چیز است که اگر مردم آثار آن را مى دانستند، به جهت حریص بودن به خیر و برکتى که درآنها هست، به قرعه متوسل مى شدند: اذان نماز، شتاب به نماز جماعت و نماز در صف اول.
کنزالعمّال، ح43235
ادامه مطلب
مواظب نماز صبح باشید
مواظب نماز صبح باشید
رسول خدا: کسی که نماز صبح نخواند قرآن از او بیزار است.
هرکه نماز ظهر بجا نیاورد پیامبران الهی از او بیزارند.
هرکه نماز عصر را ترک کند فرشتگان از او بیزار است.
هرکه نماز مغرب نخواند دین از او بیزار است.
هرکه نماز عشارا ترک کند خدای جهان از او بیزار است.
(اسرار الصلوه/ص۳۴)
ادامه مطلب
نماز نخوانده است کسی که اطاعت نماز را نکند
نماز نخوانده است کسی که اطاعت نماز را نکند
ابن مسعود از پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه وآله وسلم ـ نقل کرده است که:
«لا صلوة لمن لا یطع الصلوة و طاعة الصلوة أن تنهی عن الفحشاء و المنکر.»
«نماز نخوانده است کسی که اطاعت نماز را نکند و اطاعت نماز، آن است که فحشاء و منکر را انجام ندهد.»
مراد از این روایت این است که نماز ناهی و بازدارنده از معاصی است؛ پس هر کس که اقامه نماز کند ولی از انجام معاصی به کنار نباشد معلوم میشود نماز او به صفت و ویژگیای که حق تعالی آن را وصف کرده، نبوده است. ولی اگر بعد از آن توبه کرد و از معاصی کناره گرفت معلوم میشود نمازش در او اثر داشته است، ولی اثربخشی آن در این فرد، مدتی طول کشیده و زمان برده است.(1)
1- تفسیر منهج الصادقین، ملا فتح الله کاشانی، ج 7، ص 163
ادامه مطلب