سابقه نماز شیطان در میان فرشتگان

حضرت علی ( علیه السلام ) درباره سابقه نماز شیطان در میان فرشتگان می فرماید : (( شیطان در بهشت و میان فرشتگان شش هزار سال خدا را عبادت کرد که چهار هزار سال آن را دو رکعت نمازخواند )) .( نهج البلاغه ، خطبه 192 ( قاصعه ) )اگر آن شش هزار سال ، از سال های آخرت باشد. عبادت و نماز شیطان یکصد و نه میلیارد و پانصد میلیون سال از سال های دنیا می شود . از زمانی که حضرت آدم ابوالبشر ( ع ) پا به روی کره خاکی گذاشت و در زمین ساکن شد ، هیچ دین و شریعتی در میان دین های الهی بدون نماز نبوده است ، تا جایی که پیامبر اسلام ( ع ) آن را به عنوان شیوه ی تمامی پیامبران یاد کرده است .
( بحار الانوار ، ج 82 ، ص 231 ) .
ادامه مطلب
نماز در آیین زرتشت

مورّخین تاریخ ظهور ، زرتشت را 6500 سال پیش از میلاد مسیح ( ع ) دانسته اند . در دین زرتشت ، هنگام نماز خواندن تاکید شده است که باید به جهت و سمت نور باشد این عمل برای آنها یک امر بسیار معقول و منطقی به شمار می اید.در طریقه وضو گرفتن آنان دستها تا مچ و صورت تا بنا گوش و بالای پیشانی ونیز پاها قوزک را سه بار با آب تمیز شستشو می دادند . و در صورت عدم دسترسی به آب سه بار دست را بر روی خاک پاک می زدند و سپس به پشت دست و صورت می کشیدند که آن را تیمّم می گویند . ( تاریخ ادیان جهان ، ج 1 ، ص 182 ) .
در این ادیان برای هر شبانه روز پنج وقت نماز و عبادت در نظر گرفته شده که عبارتند از :
1- ماون گاه : که از برآمدگی خورشید است تا 2 ساعت بعد از نیم روز
2- ریپت وین گاه : از هنگام ظهر است تا 3 ساعت بعد از نیم روز
3- ازیرنیگاه : از ساعت سه بعد از ظهر تا اول شب و پیدا شدن ستاره
4- روتریم گاه : از اول شب تا نیمه شب
1- اشهین گاه : از نیمه شب تا برآمدن خورشید
منبع: راسخون
ادامه مطلب
سابقه تاریخی نماز

پس نماز در زمان همه انبیاء گذشته بوده است . در مورد سابقه تاریخی نماز درروایتی از امام صادق ( ع ) آمده است :
( نمازآخرین وصیّت هر پیغمبری است بهامّت خود )
( وسائل ،ج 3 ،ص 206 )
ادامه مطلب
عبادت پیامبر(ص):

عایشه که یکی از همسران آن حضرت است ، می گوید : هنگامی که ان حضرت مشغول نماز نبود ، سخن می گفت و ما با ایشان سخن می گفتیم . اما هنگامی که مشغول نماز و عبادت می شد ، چنان با ما بیگانه بود ، مانند این که تا به حال ما را ندیده و نمی شناسد و ما هم او را ندیده و نمی شناسیم .
( بحار الانوار ،ج 84 ، ص 262 ).
ادامه مطلب